การบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อเสริมสร้างกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตสังคมผู้สูงวัยแบบวิถีพุทธ

Main Article Content

สุธาสินี แสงมุกดา

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อเสริมสร้างกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตสังคมผู้สูงวัยแบบวิถีพุทธ 2. พัฒนารูปแบบการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชน และ 3. ประเมินประสิทธิภาพของรูปแบบการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชน กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุในอำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม จำนวน 380 คน   ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในชุมชนจำนวน 27 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบสังเกต เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสำรวจพื้นที่ การสัมภาษณ์ การสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา


            ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนมีการจัดตั้งชมรมผู้สูงอายุ และอุปสรรคของกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิต คือ การเติบโตของเศรษฐกิจ ผู้สูงอายุอยู่ตามลำพัง การปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมสมัยใหม่ และโรคภัยไข้เจ็บ 2. รูปแบบการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนแบ่งออกเป็น 6 ด้านคือ 2.1 ด้านความรับผิดชอบร่างกาย 2.2 ด้านการพัฒนาจิตใจ 2.3 ด้านความเป็นอิสระส่วนบุคคล 2.4 ด้านความเชื่อส่วนบุคคล 2.5 ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม และ 2.6 ด้านสภาพสิ่งแวดล้อม 3. ผลการประเมินประสิทธิภาพรูปแบบการบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนพบว่า รูปแบบมีความเหมาะสม มีความเป็นไปได้ และนำไปใช้ประโยชน์ได้จริง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แสงมุกดา ส. (2022). การบริหารจัดการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อเสริมสร้างกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตสังคมผู้สูงวัยแบบวิถีพุทธ . วารสาร สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 13(2), 59–70. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yri/article/view/262708
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมกิจการผู้สูงอายุ มูลนิธิบูรณะชนบทแห่งประเทศไทย. (2559). แนวทางการดำเนินธุรกิจเพื่อสังคม (CSR) /กิจกรรมเพื่อสังคม (SE) สำหรับผู้สูงอายุ. (รายงานการ

วิจัย). สถาบันไทยพัฒน์.

จารุณี จันทร์เปล่ง. (2563). รูปแบบการเตรียมชุมชนเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุในเขตภาคกลางของประเทศไทย. (ปริญญาดุษฎีนิพนธ์), มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช

วิทยาลัย

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2561). ความท้าทายของภาวะสังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย. สืบค้นเมื่อวันที่ 2 เมษายน 2564, จาก

https://www.bot.or.th/Thai/Pages/default.aspx.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2549). พุทธธรรมฉบับปรับปรุงและขยายความ. กรุงเทพฯ: สหธรรม.

พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (2554). ธรรมะเพื่อการบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

ศิลปสวย ระวีแสงสูรย์. (2559). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการดูแลผู้สูงอายุของกรุงเทพมหานครเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.

Chen, J., Murayama, S., & Kamibeppu, K. (2010). Factors related to well-being among the elderly in urban China focusing on multiple roles.

Bioscience trends, 4(2).Yaxin Zhu,

Zhu, Y., Liu, J., Qu, B., & Yi, Z. (2018). Quality of life, loneliness and health-related characteristics among older people in Liaoning province,

China: a cross- sectional study. BMJ open, 8(11), e021822.