กลยุทธ์การปรับตัวของธุรกิจโรงแรมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวยุควิถีปรกติใหม่

Main Article Content

อุษณีย์ ด่านกลาง

บทคัดย่อ

       งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบจากการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19) ในการบริหารจัดการโรงแรมต่อการปรับตัวของธุรกิจโรงแรมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวยุควิถีปรกติใหม่และเพื่อนำเสนอแนวการปรับตัวของธุรกิจโรงแรมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวยุควิถีปรกติใหม่ งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาและวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ แนวคิดกลยุทธ์การปรับตัวเชิงบริหาร แนวทางการดำเนินงานของกระทรวงการท่องเที่ยว และแนวคิดยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ด้านการท่องเที่ยว การสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลคนสำคัญ ได้แก่ กลุ่มผู้บริหารระดับสูงภาครัฐ 6 ท่าน และกลุ่มผู้บริหารโรงแรม 7 ท่าน รวมทั้งสิ้น 13 ท่าน    แล้วนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์สังเคราะห์แล้วนำเสนอในเชิงพรรณนา ผลการศึกษาพบว่า กลยุทธ์การปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจในช่วงการระบาดใหญ่ของ COVID-19 โดยจัดทำเป็นกลยุทธ์  3 ระดับ ได้แก่ 1. กลยุทธ์ระดับองค์กร คือ การใช้หลักการดำเนินธุรกิจด้วยคุณภาพการให้บริการเพื่อขับเคลื่อนองค์กร โดยกำหนดให้ใช้ 3C ได้แก่ อัธยาศัย การสื่อสาร และความน่าเชื่อถือ เพื่อตอบสนองความคิดเห็นจากมุมมองของลูกค้า ให้ลูกค้าได้รับการบริการที่มีเอกลักษณ์การบริการ 2. กลยุทธ์ระดับธุรกิจ มุ่งเน้นที่กลยุทธ์การสร้างความแตกต่าง ด้วยการนำวัฒนธรรมการท่องเที่ยวมาสร้างจุดแข็งทางการแข่งขันในธุรกิจ โดยการสร้างความเชื่อมั่นให้กับลูกค้าในเรื่องของสุขอนามัยและความปลอดภัย 3. กลยุทธ์ระดับปฏิบัติการ พัฒนาการทำงานภายในองค์กรเพื่อให้เกิดความได้เปรียบทางการแข่งขันและเกิดประสิทธิภาพการทำงานและสร้างความพึงพอใจให้กับลูกค้า โดยยึดหลักความซื่อสัตย์ไว้วางใจได้การให้บริการการนำเทคโนโลยีมาใช้ในการบริหารมากขึ้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ด่านกลาง อ. . (2023). กลยุทธ์การปรับตัวของธุรกิจโรงแรมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวยุควิถีปรกติใหม่. วารสาร สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 14(2), 37–48. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/yri/article/view/269611
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). “ประชุมรัฐมนตรีท่องเที่ยวอาเซียนสมัยพิเศษว่าด้วยโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา2019 (COVID-19),” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้

จาก :https://www.mots.go.th/index.php สืบค้นวันที่ 21 พฤษภาคม 2566.

กระทรวงสาธารณสุข. (2563). “ปัจจัยหลักที่ส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวสมัยใหม่,” [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : https://www. Ddc.moph.go.th

สืบค้นวันที่ 21 พฤษภาคม 2566.

คมน์ พันธรักษ์. (2563). การบริหารธุรกิจ SMEs ในช่วงวิกฤตของโรคระบาด COVID-19. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นัทพัทธ์ กมลพลพัฒน์. (2563). โอกาสของธุรกิจโรงแรมหลังวิกฤต COVID-19. [Online]. เข้าถึงได้จาก:https://techsauce.co/tech-and-biz/hotel-

opportunities-covid19 สืบค้นวันที่ 7 สิงหาคม 2566.

ภัทรชัย ทวีวงศ์. (2564). พิษโควิดกระทบธุรกิจโรงแรม ปรับตัวปล่อยเช่ารายเดือน. กรุงเทพธุรกิจ[Online].เข้าถึงได้จาก

:https://www.bangkokbiznews.com/news/detail /918630 สืบค้นวันที่ 7 สิงหาคม 2566.