การบูรณาการพุทธวิธีเพื่อรณรงค์การใช้ภาษาไทยของวัยรุ่นยุคใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผลการวิจัย พบว่า 1. องค์ประกอบและตัวบ่งชี้การบูรณาการพุทธวิธีเพื่อรณรงค์การใช้ภาษาไทยของวัยรุ่นยุคใหม่ มี 4 องค์ประกอบ 32 ตัวบ่งชี้ และระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับการบูรณาการพุทธวิธีเพื่อรณรงค์การใช้ภาษาไทยของวัยรุ่นยุคใหม่ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2. การพัฒนารูปแบบการ บูรณาการพุทธวิธีเพื่อรณรงค์การใช้ภาษาไทยของวัยรุ่นยุคใหม่ ประกอบด้วย ด้านการฟัง ด้านการเขียน หลักการใช้ภาษา และด้านการอ่าน 3. การถ่ายทอดองค์ความรู้การบูรณาการพุทธวิธีเพื่อรณรงค์การใช้ภาษาไทยของวัยรุ่นยุคใหม่ โดยใช้คู่มือที่มีส่วนประกอบต่าง ๆ และเนื้อหาสาระ ด้านรูปแบบและการใช้ภาษา ด้านการออกแบบ ด้านรูปเล่ม ความเป็นไปได้จากการนำคู่มือไปใช้ ด้านประโยชน์จากการนำคู่มือไปใช้ มีความเหมาะสมมากที่สุด สามารถนำไปใช้ได้อย่างประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
พระภูงาม อนุตฺตโร (ลาเสน) (2564) ได้ศึกษา ปัจจัยที่ส่งผลต่อการใช้ภาษาไทยของวัยรุ่นในสังคมดิจิทัล. วารสารปัญญาและคุณธรรม, 1(1), 31–38.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2555). โยนิโสมนสิการ: วิธีคิดที่ถูกต้อง. กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม.
วศิน อินทสระ. (2546). พุทธธรรมเพื่อการพัฒนาชีวิต. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
สมใจ ตันติวัฒน์. (2560). การบูรณาการหลักพุทธธรรมในการให้การปรึกษาแก่นักเรียนเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 4(2), 1-15.
สำนักราชเลขาธิการ. (2562). รวมพระราชดำรัสและพระบรมราโชวาทเกี่ยวกับภาษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักราชเลขาธิการ.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement,
(3), 607–610.