การบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องการบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาการบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย 2. เพื่อเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นต่อการบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย 3. เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาการบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย โดยวิธีวิจัยแบบผสานวิธี กลุ่มตัวอย่างได้แก่ผู้บริหารและครูผ้สอน จำนวน 127 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ เท่ากับ 0.938 และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติค่าที (t-test) และการทดสอบค่าเอฟ (F-test) ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One way ANOVA) และวิเคราะห์เนื้อหาเพื่อหาข้อสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1. การบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ทุกด้าน ได้แก่ ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา ด้านการประกันคุณภาพภายในและมาตรฐานการศึกษา ด้านการวัดผลประเมินผลและการเทียบโอนผลการเรียน ด้านการพัฒนาและส่งเสริมให้มีแหล่งเรียนรู้ และด้านการพัฒนาและใช้สื่อและเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา 2. ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารและครูต่อการบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย โดยภาพรวม จำแนกตามตำแหน่ง ระดับการศึกษา อายุและประสบการณ์ทำงาน ในทุกด้าน พบว่า มีความคิดเห็นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3. แนวทางการบริหารงานวิชาการตามหลักอริยสัจ 4 ในโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดเลย 1.) ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา ปรับปรุงหลักสูตรให้มีเนื้อหาของรายวิชากระทัดรัด 2.) ด้านการพัฒนากระบวนการเรียนรู้ ควรจัดรายวิชาที่เนื้อหายากไว้ในคาบเรียนต้น ๆ ของรอบเช้าและรอบบ่าย หรือจัดรายวิชาที่เนื้อสัมพันธ์กันไว้ต่อเนื่องกัน 3.) ด้านการวัดผลประเมินผลและการเทียบโอนผลการเรียน ควรจัดอบรมเชิงปฏิบัติการให้ครูได้เรียนรู้ เข้าใจ และสามารถนำวิธีการวัดผลและประเมินผลมาใช้ได้จริง 4.) ด้านการประกันคุณภาพภายในและมาตรฐานการศึกษา ควรมีการติดตามการตระเตรียมเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการประกันคุณภาพอย่างต่อเนื่องเป็นระยะ 5.) ด้านการพัฒนาและใช้สื่อและเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา ควรจัดหาสื่อและเทคโนโลยีให้เพียงพอด้วยการจัดสรรงบประมาณและการรับบริจาคจากผู้มีจิตศรัทธา หรือสนับสนุนให้ครูจัดทำสื่อนวัตกรรมที่เอื้อต่อการสอนด้วยการให้ค่าตอบแทน และ 6.) ด้านการพัฒนาและส่งเสริมให้มีแหล่งเรียนรู้ ควรนำนักเรียนไปค้นหาความรู้ในแหล่งเรียนรู้ที่สอดคล้องกับบทเรียนนั้นๆ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). นโยบายการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กุลฑรี พิกุลแกม. (2551). การบริหารงานวิซาการที่ส่งผลต่อผู้เรียนในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาคาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
คม พวงยะ. (2563). รายงานผลการทดสอบระดับชาติขั้นพื้นฐาน O – NET. เลย: สำนักงานการศึกษาพระปริยัติธรรม แผนกสามัญ เขต 7.
ฉันทนา จันทร์บรรจง. (2541). หลักบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.พ.
ชัญญา พงษ์ชัย ธนีนาฎ ณ สุนทร และภัทรพล มหาขันธ์. (2554). ปัญหาและแนวทางแกไขการ บริหารงานวิชาการในโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศึกษาคาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น กรุงเทพมหานคร.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2541). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร : เทพเนรมิตการพิมพ์.
ประคอง กรรณสูต. (2542). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 3.กรุงเทพมหานคร:ด่านสุทธากาพิมพ์.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545, ราชกิจจานุเบกษา 119
พระอุเทน อุเทโน (สำรวยกูล). (2554). ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการบริหารงานวิชาการ โรงเรียนมัธยมศึกษาอำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภิญโญ สาธร. (2526). หลักการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : วัฒนาพาณิช.
รุ่ง แก้วแดง. (2541). ปฏิวัติการศึกษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : มติชน.
ละไม ชูเทียน. (2550). ความพึงพอใจของผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการบริหารงานวิชาการในโรงเรียน สังกัดเทศบาลจังหวัดสิงห์บุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ศุภรัตน์ ทรายทอง. (2551). การมีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการและความผูกพัน ต่อโรงเรียน ของครูโรงเรียน ในสังกัดเทศบาลเมืองตะกั่วป่า อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สัญญา สัญญาวิวัฒน์ และชาย สัญญาวิวัฒน์. (2550). การบริหารจัดการแนวพุทธ. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเขตการศึกษาพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา เขต 7. (2564). ไดอารี่ 64. สำนักงานเขตการศึกษาพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา เขต 7 : ขอนแก่น.
สุวรี ศิริโภคารภิรมย์. (2546). การวิจัยทางการศึกษา. ลพบุรี : สถาบันราชภัฎเทพสตรี.
อุทัย บุญประเสริฐ. (2538). การวางแผนการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Judy R Pantelides. (2012). An Exploration of the Relationship Between Specific Instructional Leadership Behaviors of Elementary Princpals and student Achievement.
Ronaid Barnett. (2014).The ideal of Academic Administration2006. [online]. accessedilfeb 2014. Available from http:// intersciencewiley.eom/doi/10.lll/j.
Van Miller. (1965). The Public Administration of American School. New York : Macmillan Publishing Company.
