แนวทางการบริหารงานการเรียนการสอนออนไลน์ของโรงเรียนสารสาสน์วิเทศล้านนา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันการบริหารงานการเรียนการสอนออนไลน์ ของโรงเรียนสารสาสน์วิเทศล้านนา และ2) ศึกษาแนวทางการบริหารงานการเรียนการสอนออนไลน์ ของโรงเรียนสารสาสน์วิเทศล้านนา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักทั้งหมดจำนวน 15 คน และการสนทนากลุ่ม จำนวน 11 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหามานำเสนอแบบบรรยายพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
1) สภาพปัจจุบันการบริหารงานการเรียนการสอนออนไลน์ ของโรงเรียนสารสาสน์วิเทศล้านนา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ พบว่า ขาดด้านประสิทธิภาพการบริหารจัดการตามบทบาทหน้าที่ของผู้บริหารสถานศึกษาอย่างต่อเนื่องและการนำไปใช้ให้มีความชัดเจนมีความหมายสมบูรณ์มากขึ้นโดยให้เป็นไปอย่างต่อเนื่อง
2) แนวทางการบริหารงานการเรียนการสอนออนไลน์ ของโรงเรียนสารสาสน์วิเทศล้านนา อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ พบว่า ผู้สอนจะต้องตระหนักและให้ความสำคัญกับเนื้อหาสาระที่จะถูกบรรจุอยู่ในบทเรียนมีการวิเคราะห์เนื้อหาที่จะนำมาผลิตเป็นบทเรียน การจัดลำดับความสัมพันธ์ก่อนหลังและจัดแบ่งเนื้อหามาจัดลำดับและความสัมพันธ์ในแนวเดียวกับเนื้อหามีการออกแบบการสอนใกล้ตัวที่น่าสนใจสามารถสร้างนวัตกรรมด้วยตนเองได้และออกแบบว่าได้ผลตามที่ตั้งเป้าไว้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จันทนา นามโยธา. (2565). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ โดยใช้รูปแบบ ADDIE Model กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ เรื่อง การปลูกพืชผักสวนครัวสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระยืนวิทยาคาร. โรงเรียนพระยืนวิทยาคาร สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น.
ธนพรรณ ทรัพย์ธนาดล. (2554). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการจัดการเรียนการสอนออนไลน์ ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 5 (2). (กุมภาพันธ์ - พฤษภาคม), 17-24.
ธนพล ด่านวิวัฒน์วงศ์ พระครูวิทิต ศาสนทรและชาลี ภักดี. (2561). การบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้โรงเรียนบ้านริมใต้อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. วารสารบัณฑิตวิจัย. 9 (1). (มกราคม – มิถุนายน), 115-130.
พระมหาปิยภัทร์ จิรปุณญโชติ. (2555). การพัฒนารูปแบบบทเรียนออนไลน์ รายวิชาวัฒนธรรมเพื่อชีวิต สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร. 7 (2). (กรกฎาคม – ธันวาคม), 72-84.
พงศ์ทัศ วนิชานันท์. (2563). การศึกษาพื้นฐานในยุค โควิด-19: จะเปิด-ปิดโรงเรียนอย่างไร?. [ออนไลน์]. แหล่งข้อมูล : https://tdri.or.th/2020/05/basic-education-in-covid-19-crisis-reopening-school-after-lockdown/ [4 ธันวาคม 2565].
พิจิตรา ธงพานิช. (2560). วิชาการออกแบบและการจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียน. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.
รุจโรจน์ แก้วอุไร. (2543). การพัฒนาระบบการเรียนการสอนผ่านเครือข่ายใยแมงมุม. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (สาขาวิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ลัดดาวัลย์ กรุดฉ่ำ. (2553). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์เรื่องการสืบค้นข้อมูลและการติดต่อสื่อสารในระบบอินเตอร์เน็ตสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
วิสุทธิพงษ์ ยอดเสาดี. (2553). การพัฒนาบทเรียนออนไลน์ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศและคอมพิวเตอร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1.วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (สาขาหลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
เสถียร พูลผล และปฏิพล อรรณพบริบูรณ์. (2563). การสำรวจความคิดเห็นของนักศึกษาเภสัชศาสตร์ที่มีต่อ การเรียนการสอนออนไลน์ในช่วงโควิด 19 เพื่อออกแบบแนวทางการจัดการเรียนรู้รูปแบบใหม่ของ คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม. การประชุมวิชาการครั้งที่ 15. 30 กรกฎาคม 2563. สมาคม เครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย (ควอท.). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม.
สรรเพชร เพียรจัด (2564), การพัฒนาสื่อเพื่อการอนุรักษ์และฟื้นฟูป่าชุมชนเขาอังคารบนฐานการมีส่วนร่วม”วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 16 (2). (กรกฎาคม-ธันวาคม), 139-140.
