วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับวัฒนธรรมองค์กรของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 2) ศึกษาระดับการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์กรกับการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน และ4)ศึกษาวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 2 โดยใช้แบบการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารและครูจำนวน 310 คน เครื่องมือ ได้แก่ แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่นของวัฒนธรรมองค์กรเท่ากับ .968 และค่าความเชื่อมั่น ของการจัดการความรู้ของสถานศึกษาเท่ากับ .985 สถิติที่วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณด้วยวิธีการคัดเลือกแบบขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า
1) ระดับวัฒนธรรมองค์กรของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับมาก
2) ระดับการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับมาก
3) วัฒนธรรมองค์กรมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับมากกับการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (r) = .863
4) วัฒนธรรมองค์กรส่งผลต่อการจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านวัฒนธรรมแบบปรับตัว ด้านวัฒนธรรมแบบมุ่งผลสำเร็จ ด้านวัฒนธรรมแบบเครือญาติ และด้านวัฒนธรรมแบบราชการโดยวัฒนธรรมองค์กรทุกด้านร่วมกันการพยากรณ์การจัดการความรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานได้ร้อยละ 76.60
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กชนิกา พลจันทึก. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์กรกับการจัดการความรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4 จังหวัดปทุมธานี.วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี,
กฤติกา พูลสุวรรณ. (2560). “การจัดการความรู้ของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารงานวิชาการของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9,” วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 8(1), 15-25.
กิสษณี ทวีผล. (2562). อิทธิพลของวัฒนธรรมองค์การแบบมุ่งผลสำเร็จที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานในสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 16. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณทิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช, นนทบุรี.
กีรติ ยศยิ่งยง. (2550). การจัดการความรู้ในองค์การและกรณีศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ :มิสเตอร์ก๊อปปี้.
เกษสุรินทร จักรคำ. (2555). วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณทิต. วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม.
ฉัตรวิมล เข็มพันธ์. (2560). "วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42 จังหวัดนครสวรรค์,"วารสารวิชาการ Veridian E-Journal,10 (3), 1758-1768.
ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดการและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา.กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ข้าวฟ่าง.
นริศรา ประศาสตร์ศิลป. (2565). “การเปรียบเทียบการจัดการความรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัยเขต 1,”วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 7(5),124-139.
บดินทร์ วิจารณ์. (2550). การจัดการความรู้สู่..ปัญญาปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร :เอ็กซเปอร์เน็ท.
บุญทิชา ผิวอ่อน. (2557). วัฒนธรรมองค์กรกับการจัดการความร้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พงษ์ธร หนูฤทธิ์ และสุรชัย สิกขาบัณฑิต (2562). วัฒนธรรมองค์กรของสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.
เพ็ชรี รูปะวิเชตร์. (2554). การเรียนรู้ลักษณะการจัดการ : การจัดการข้ามวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร :ดวงกมลพับลิชชิ่ง.
ราเชนทร์ แก้วพิทักษ์. (2557). รูปแบบวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
ล้วน สายยศและอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร :สุวีริยาสาส์น.
วรุณี ดวงจำปา. (2554). ปัจจัยการบริหารแบบมีส่วนร่วมที่ส่งผลต่อการจัดการความรู้ในสถานศึกษาเอกชน จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
วันดี โต๊ะดำ. (2565). ปัญหาการจัดการความรู้ สืบค้นจาก www.gotoknow.org › posts.
วิจารณ์ พานิช. (2548). การจัดการความรู้ฉบับนักปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร : ตถาตา พับลิเคชั่น จำกัด.
วิทยา ทากัน. (2555). การจัดการความรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). ข้อเสนอแนวทางการส่งเสริมการใช้การจัดการความรู้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพองค์กรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร : พริกหวานกราฟฟิค.
สุพิศ ฤทธิ์แก้ว. (2558). “ความสามารถในการจัดการความรู้ของโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย ในเขตภาคใต้ตอนบนของประเทศไทย,” วารสารการจัดการมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์, 4(3), 64-82.
เสาวณีย์ ขวัญอ่อน. (2562). “ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับการดำเนินการประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดสงขลา,”วารสารวิชาการคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยทักษิณ, 20 (4),1958-1966.
อารยา ศรีสุข. (2564). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อการบริหารเชิงกลยุทธ์ของโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยาเขต 1 และเขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
Babita, Gupta & Lakshmi, Iyer. (2000). Knowledge management : Practices andchallengesIndustrial Management & Data Systems, 100(2), 17 - 21.
Cronbach, L. J. (1990). Essential of psyschological testing. ( 3rd ed.) New York : HarperCollin Publishers.
Krejcie, Robert V. and Morgan, Dayle W. (1970). Determining Sample size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607 - 610.
