สภาพการณ์การสื่อสารเพื่อกำหนดแนวทางสู่การฟื้นฟู อนุรักษ์ เสริมสร้างความมั่นคง ด้านอาหารอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาโครงการธนาคารปูม้า ศูนย์ศึกษาการพัฒนา อ่าวคุ้งกระเบนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ
สภาพการณ์การสื่อสารเพื่อกำหนดแนวทางสู่การฟื้นฟู อนุรักษ์ เสริมสร้างความมั่นคง ด้านอาหารอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาโครงการธนาคารปูม้า ศูนย์ศึกษาการพัฒนา อ่าวคุ้งกระเบนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ
DOI:
https://doi.org/10.14456/nrru-rdi.2018.29คำสำคัญ:
สภาพการณ์การสื่อสาร, การฟื้นฟู อนุรักษ์, ความมั่นคงด้านอาหาร, โครงการธนาคารปูม้า ศูนย์ศึกษาการพัฒนา อ่าวคุ้งกระเบน อันเนื่องมาจากพระราชดำริบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสื่อสาร ปัญหาอุปสรรค และความต้องการทางการสื่อสาร เพื่อกำหนดแนวทางสู่การฟื้นฟู อนุรักษ์ เสริมสร้างความมั่นคงด้านอาหารอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา โครงการธนาคารปูม้า ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ โดยวิธีเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการวิเคราะห์จากเอกสาร ลงพื้นที่ สัมภาษณ์เชิงลึก สนทนากลุ่ม และจัดเวทีระดมความคิดเห็นกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้แก่ คณะทำงานภาครัฐโครงการธนาคารปูม้า กลุ่มชาวประมงพื้นบ้าน สมาชิกแกนนำเครือข่าย พบว่า การสื่อสารโครงการธนาคารปูม้าได้มีภาครัฐเป็นผู้ส่งสารหลักซึ่งนำข้อมูลข่าวสารที่แสดงถึงวิธีหรือมาตรการการอนุรักษ์ ฟื้นฟู เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงด้านอาหารอย่างยั่งยืนที่เกิดจากผลของโครงการธนาคารปูม้าเผยแพร่ต่อชุมชน ผ่านแกนนำสมาชิกจนเกิดเป็นเครือข่ายความสำเร็จร่วมกัน ใช้การเจรจาพูดคุย สร้างข้อตกลงร่วมกันระหว่างสมาชิกเครือข่าย โดยพบว่าปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นจากการสื่อสารประกอบด้วย 2 ประการ คือ การขาดงบประมาณสนับสนุนในการผลิตสื่อเฉพาะกิจและมาตรการทางกฎหมาย สภาวการณ์การสื่อสารเป็นลักษณะการสื่อสารเพื่อการพัฒนาตามขั้นตอนการสื่อสารในการพัฒนาระบบการจัดการประมงทั้ง 10 ขั้นตอน ด้านความต้องการทางการสื่อสาร พบว่า ต้องการให้มาตรการต่างๆมีการสื่อสารที่ชัดเจนและเข้าใจตรงกันมากขึ้น การปลูกฝังความรับผิดชอบและสร้างจิตสำนึกได้ส่งผลต่อการเสริมสร้างความมั่นคงด้านอาหารอย่างยั่งยืน
References
กังวาลย์ จันทรโชติ. (2541). การจัดการประมงโดยชุมชน. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
กิติมา สุรสนธิ. (2548). การวางแผนการสื่อสาร : แนวคิดและเทคนิค.ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
กิติมา สุรสนธิ. (2556). การสื่อสารปัญหาใหญ่ของการบริหารจัดการน้ำท่วม. วารสารศาสตร์, 6(2) : 139-163.
ฐกร ค้าขายกิจธวัช. (2559). อรุณรุ่งของทรัพยากรปูม้าที่อ่าวคุ้งกระเบน.เอกสารเผยแพร่. จันทบุรี : หน่วยงานสาธิตการเลี้ยงสัตว์น้ำ ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ.
ธงชัย นิติรัฐสุวรรณ และคณะ. (2553). ความคิดเห็นของชาวประมงขนาดเล็กที่ทำประมงปูม้าต่อการจัดการทรัพยากรปูม้าในจังหวัดตรัง. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
ธงชัย นิติรัฐสุวรรณ. (2546). การจัดการประมงปูม้าในอำเภอสิเกา จังหวัดตรัง. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.).
ศจินทร์ ประชาสันต์. (2552). การพัฒนาดัชนีชี้วัดความมั่นคงทางอาหาร. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.).
ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (2555). แผนแม่บทแผนแม่บทศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบนอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ฉบับที่ 6 (พ.ศ.2555 – พ.ศ. 2559). จันทบุรี : ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอ่าวคุ้งกระเบน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ.
สมหญิง เปี่ยมสมบูรณ์. (2551). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการทรัพยากรประมง : กรณีศึกษาชุมชนประมงต้นแบบอ่างเก็บน้ำเขื่อนแก่งกระจาน. กรุงเทพมหานคร : สถาบันพระปกเกล้า.
สุกาญจน์ รัตนเลิศนุสรณ์. (2550). หลักการจัดการสิ่งแวดล้อมแบบยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร : ส.ส.ท.
สุชาติ เอกไพฑูรย์. (2554). แนวทางการบริหารจัดการของผู้ประกอบการทางสังคมในบริบทประเทศไทยกรณีศึกษา : “ธนาคารปู”ของกลุ่มฟื้นฟูทรัพยากรปูม้า ชุมชนเกาะเตียบ ตําบลปากคลอง อําเภอปะทิว จังหวัดชุมพร.
วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
อรพิน กาบสลับ. (2550). การมีส่วนร่วมของเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมป่าชายเลนในชุมชนลุ่มแม่น้ำเวฬุ. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารทั่วไป วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
อุธร ฤทธิลึก. (2556). การจัดการทรัพยากรประมง. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.
