กลยุทธ์การจัดการโซ่อุปทานพริกเพื่อพัฒนาอาชีพปลูกพริกในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

    การพัฒนาอุตสาหกรรมพริกในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมาให้สามารถเติบโตได้อย่างยั่งยืนด้วยงานวิจัยนั้น มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาเชื่อมโยงการผลิตและการตลาดพริกในระดับต้นน้ำ กลางน้ำ และปลายน้ำ 2) ศึกษาศักยภาพการผลิตและการตลาดพริก และ 3) จัดทำกลยุทธ์การจัดการโซ่อุปทานพริก กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง 300 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบง่าย โดยใช้เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึก แบบสัมภาษณ์ปลายเปิด แบบสำรวจและแบบประเมินผลแบบประมาณค่า 5 ระดับ ซึ่งผ่านการทดสอบความตรงเชิงเนื้อหา ได้เท่ากับ 0.91, 0.89, 0.86, 0.91 และ 0.90 ตามลำดับ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์และสอบถามข้อมูลในพื้นที่เพาะปลูก ตลาด และหน่วยงานในพื้นที่จังหวัดนครราชสีมา วิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และจัดทำกลยุทธ์ร่วมกับวิธี TOWS Matrix ผลการวิจัยพบว่า ระดับต้นน้ำ คือผู้ประกอบการปัจจัยการผลิตและเกษตรกร ตัวกลางการเชื่อมโยงระดับกลางน้ำ ประกอบด้วย พ่อค้าท้องถิ่น พ่อค้าขายปลีก นายหน้า พ่อค้าขายส่ง และพ่อค้าส่งออก และระดับปลายน้ำซึ่งเชื่อมโยงไปยังผู้บริโภค ประกอบด้วย ตลาดท้องถิ่น จังหวัด และประเทศ โดยมีการเชื่อมโยงศักยภาพการผลิตอยู่ในระดับมากที่สุด และและการตลาดอยู่ในระดับมาก ส่วนความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจพริกอยู่ในระดับมาก สำหรับกลยุทธ์ที่นำไปใช้เป็นแนวทาง การพัฒนามีจำนวน 21 ประเด็น ซึ่งเป็นการสร้างเครือข่ายที่เชื่อมโยงผลผลิตไปสู่การแปรรูปผลิตภัณฑ์เกิดจากพริก และเป็นเครื่องยืนยันว่าสินค้าที่ผลิตได้สามารถจำหน่ายได้ทั้งหมด มีตลาดรับซื้อพริกที่แน่นอน ไม่เผชิญกับปัญหาผลผลิตพริกล้นตลาด รวมถึงได้รับราคารับซื้อพริกที่มีความเป็นธรรม