การสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ร่วมสมัยผ่านบทสวดโพชฌังคปริตร

บทคัดย่อ

    บทสวดโพชฌังคปริตร เป็นบทสวดที่นิยมใช้สวดเมื่อเจ็บป่วยหรือสวดให้ผู้ป่วยฟังมีความสำคัญถึงปัจจุบัน ในสถานการณ์การระบาดของไวรัสโควิด-19 นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหารูปแบบในการสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ร่วมสมัยผ่านบทสวดโพชฌังคปริตรผ่านการดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงสร้างสรรค์ กำหนดกลุ่มผู้เชี่ยวชาญแบบเจาะจง รวม 13 คน โดยใช้เครื่องมือในการวิจัยได้แก่ แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมินผล ที่มีค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 1 และ 0.93 ตามลำดับ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกเป็นรายบุคคล การนำเสนอชุดการแสดงเพื่อวิพากษ์ผลงานร่วมกับการสังเกต และข้อมูลการสัมภาษณ์ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา และสถิติเชิงพรรณนาวิเคราะห์หาค่าร้อยละความพึงพอใจ ผลการวิจัยพบว่า การสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ในองค์ประกอบทั้ง 8 ประการ ได้ประเด็นความเกี่ยวข้องกับบทการแสดงอยู่ 3 ประการ คือ ร่างกาย จิตใจ และอาการเจ็บป่วย นักแสดง มีคุณสมบัติการเคลื่อนไหวร่างกายทางด้านนาฏยศิลป์ ลีลาใช้เทคนิคการด้นสดและการด้นสดแบบมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างร่างกายมนุษย์ เสียงนำบทสวดโพชฌังคปริตรพร้อมคำแปลมาประกอบการแสดง ใช้กระจกเงาเป็นอุปกรณ์ประกอบการแสดง แสดงในสถานที่แบบใดก็ได้ ด้วยการใช้แสงธรรมชาติ ซึ่งหากแสงธรรมชาติส่องสว่างไม่เพียงพอสามารถเพิ่มไฟโคมที่ให้ความขาวสว่างส่งเสริมการเคลื่อนไหว เครื่องแต่งกายสีขาวและสีแดง ผลการประเมินพบว่า ด้านแนวคิดในการแสดง ด้านการออกแบบอุปกรณ์ และด้านการออกแบบพื้นที่แสดง อยู่ในระดับมากที่สุด ดังนั้น ผลงานชิ้นนี้จึงสามารถสะท้อนถึงหลักคิดในบทสวด สามารถสื่อสารความหมายผ่านอุปกรณ์ประกอบการแสดง และมีอิสระในการใช้พื้นที่ในการแสดงได้อย่างชัดเจน