ความสัมพันธ์ระหว่างสติและความเครียดของนักศึกษาพยาบาล : บทบาทอัตโนมัติเป็นตัวแปรคั่นกลาง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับสติและระดับความเครียด, ความสัมพันธ์ระหว่างสติและความเครียด, อิทธิพลของมิติอัตโนมัติเป็นตัวแปรคั่นกลางระหว่างมิติตระหนักรู้กับความเครียด และเพื่อศึกษาอิทธิพลของมิติอัตโนมัติเป็นตัวแปรคั่นกลางระหว่างมิติตั้งใจกับความเครียด กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิต ชั้นปี 1-4 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา ประจำปีการศึกษา 2563 จำนวน 670 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินความเครียด และแบบประเมินสติ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.92 และ 0.89 ตามลำดับ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการตอบแบบสอบถามออนไลน์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิเคราะห์ถดถอย และการวิเคราะห์ตัวแปรคั่นกลางโดยวิธี Baron & Kenny ผลการวิจัยพบว่า ในภาพรวมนักศึกษาพยาบาลมีค่าเฉลี่ยระดับสติเท่ากับ 53.03 และความเครียดอยู่ในระดับปานกลางมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 40.04 สติโดยรวม มิติตระหนักรู้ และมิติตั้งใจมีความสัมพันธ์ทางลบกับความเครียดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 (r=-0.45, -0.13, -0.38 ตามลำดับ) ส่วนมิติอัตโนมัติมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเครียดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ 0.01 (r=0.37) และมิติอัตโนมัติเป็นตัวแปรคั่นกลางสมบูรณ์ระหว่างมิติตระหนักรู้กับความเครียดของนักศึกษาพยาบาล