ความพร้อมในการเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียนผู้สูงอายุในช่วงของการแพร่ระบาดโรคโควิด-19 ของนักเรียนโรงเรียนผู้สูงอายุในประเทศไทย

บทคัดย่อ

    จากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ส่งผลกระทบอย่างมากต่อการรวมกลุ่มหรือการพบปะสังสรรค์ทางสังคมรวมถึงการจัดกิจกรรมของโรงเรียนผู้สูงอายุที่ทำให้หลายแห่งต้องมีการชะลอการเปิดดำเนินงานหรือการปรับรูปแบบกิจกรรมที่เหมาะสมกับนักเรียนมากยิ่งขึ้น โดยการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความผูกพัน ทักษะความสามารถด้านดิจิทัล ความต้องการพัฒนาตนเองและการได้รับการสนับสนุนในการเข้าร่วมกิจกรรมโรงเรียนผู้สูงอายุ และวิเคราะห์ปัจจัยที่สามารถจำแนกความพร้อมและความไม่พร้อมในการเข้าร่วมกิจกรรมในสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคโควิด-19 ของนักเรียนโรงเรียนผู้สูงอายุในประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนโรงเรียนผู้สูงอายุจำนวน 795 คน โดยทำการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multistage sampling) จำแนกตามประเภทของโรงเรียนเป็นผู้เรียนโรงเรียนผู้สูงอายุต้นแบบ จำนวน 400 คน และผู้เรียนโรงเรียนผู้สูงอายุที่ไม่ได้เป็นต้นแบบจำนวน 400 คน สามารถใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้จริง จำนวน 795 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามซึ่งมีค่า IOC มากกว่า 0.6 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์จำแนกประเภท (Discriminant analysis) แบบขั้นตอน (Stepwise method) ผลการวิจัยพบว่า ความผูกพันต่อโรงเรียนผู้สูงอายุ ทักษะความสามารถด้านดิจิทัล ความต้องการพัฒนาตนเองและการได้รับการสนับสนุน ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านความผูกพันต่อโรงเรียนผู้สูงอายุ และด้านการได้รับการสนับสนุนอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนด้านความต้องการพัฒนาตนเองในโรงเรียนผู้สูงอายุอยู่ในระดับมาก ในขณะที่ด้านทักษะความสามารถด้านดิจิทัลอยู่ระดับปานกลาง ตัวแปรที่สามารถจำแนกกลุ่มความพร้อม และไม่พร้อมของนักเรียนโรงเรียนผู้สูงอายุประเทศไทยในการทำกิจกรรมโรงเรียนผู้สูงอายุ มี 2 ตัวแปร ได้แก่ ด้านทักษะความสามารถด้านดิจิทัล (Digital capability) และด้านการได้รับการสนับสนุน (Support)