Development of Human Capital Enhancing the Operational Efficiency of Military Officials under the Directorate of Air Operations Control
Main Article Content
Abstract
This research aims to study: 1) personal factors affecting the Operational Efficiency of Military Officials under the Directorate of Air Operations Control 2) human capital development factors affecting the Operational Efficiency of Military Officials under the Directorate of Air Operations Control. This survey researches. The sample group was 300 Military Officials under the Directorate of Air Operations Control who worked at Don Mueang by stratified sampling. The instrument used in the data collection was questionnaire. The data were analyzed using percentage, mean, standard deviation. The results showed that: 1) personal factors affecting the Operational Efficiency of Military Officials under the Directorate of Air Operations Control in terms of rank, income and education levels were different affected the performance of the operations. 2) human capital development factors affecting the Operational Efficiency of Military Officials under the Directorate of Air Operations Control was at high level, when considering in each aspect, the aspect that gained the highest mean score was the aspect that gained the highest mean score was emotional capital, followed by social capital and intellectual capital, respectively. Therefore, management should focus on the development model with directions and Guidelines for the Development in order to ensure that the operation is effective further.
Article Details
References
กิตติยา ฐิติคุณรัตน์. (2556). ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทซันไชน์อินเตอร์เนชั่นแนลจำกัด (ภาคนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
กันยารัตน์ จันสว่าง และสุภาวดี พรหมบุตร. (2562). ทุนมนุษย์กับการเปลี่ยนแปลง: กระบวนทัศน์ใหม่ของการบริหารทรัพยากรมนุษย์. วารสารวิทยาการจัดการ, 6(2), 209-222.
กรมควบคุมการปฏิบัติทางอากาศ. (ม.ป.ป.). ระบบการจัดการความรู้ (Knowledge Management). ค้นเมื่อ 10 มกราคม 2564 จาก http://daoc.km.rtaf.mi.th/Home/Page/26
จรัสศรี เพ็ชรคง. (2552). การพัฒนาทุนมนุษย์ของวิทยาลัยพยาบาล สังกัดสถาบันพระบรมราชชนก (Unpublished Master’s thesis). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
โชคชัย สุเวชวัฒนกูล และกนกกานต์ แก้วนุช. (2555). ทางเลือก-ทางรอดจากวิกฤตเศรษฐกิจของกิจกรรมทุนมนุษย์ในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบริการตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: กิจกรรมการบริหารและการพัฒนาทุนมนุษย์. การประชุมวิชาการระดับชาติในวันคล้ายวันสถาปนาสถาบันบัณฑิตพัฒน
บริหารศาสตร์ประจำปี 2555. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ชนิศา หาญสมบุญ และกรเอก กาญจนาโภคิน. (2563). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทางานของบุคลากร การทางพิเศษแห่งประเทศไทย. วารสารศิลปะการจัดการ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 4(1), 46-58.
ประไพทิพย์ ลือพงษ์. (2555). การพัฒนาทุนมนุษย์ให้มีสมรรถนะความสามารถในการแข่งขัน. วารสารนักบริหาร 12(1), 103-108.
พรทิพย์ เพ็ชรนพรัตน์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของข้าราชการสำนักงานคณะกรรมการ ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสยาม.
พีรญา ชื่นวงศ์. (2560). ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงาน: กรณีศึกษา ธุรกิจการขนส่งในจังหวัดเชียงราย. วารสารเศรษฐศาสตร์และกลยุทธ์การจัดการ, 4(2), 92-100.
ภาณุวัฒน์ ภักดีอักษร และปทุมมาลัย พัฒโร. (2562). ทฤษฎีความต้องการตามลําดับขั้นของมาสโลว์และแรงจูงใจของนักท่องเที่ยวนานาชาติที่มีต่ออาหารในฐานะสิ่งดึงดูดใจการท่องเที่ยวของจังหวัดภูเก็ต. วารสารวิเทศศึกษา, 9(11), 1-28.
ฤทธิพล ไชยบุรี. (2562). พัฒนาทุนมนุษย์ในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 8(1), 221-236.
วรรณวิสา แย้มเกตุ. (2558), ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาตนเองในการทางานของพนักงานธนาคาร
สายลูกค้าบุคคลของธนาคารเอกชนแห่งหนึ่ง (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล. (2559). แบบจำลองสมการโครงสร้างการพัฒนาทุนมนุษย์ที่ส่งผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันเพื่อความสำเร็จในการดำเนินงานของธุรกิจเอกชนในจังหวัดสงขลา. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร, 13(2), 79-99.