แนวทางการพัฒนาธุรกิจชะลอวัยตามมาตรฐานสากลของผู้ประกอบการในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

บทคัดย่อ

      การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการพัฒนาธุรกิจชะลอวัยตามมาตรฐานสากลของผู้ประกอบการในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล คุณสมบัติของพนักงาน คุณสมบัติของผู้ประกอบการเทคโนโลยี และคุณภาพการให้บริการ 2) ปัจจัยเชิงสาเหตุของคุณสมบัติของพนักงาน คุณสมบัติของผู้ประกอบการ เทคโนโลยี และคุณภาพการให้บริการที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาธุรกิจชะลอวัยตามมาตรฐานสากล และ 3) แนวทางการพัฒนาธุรกิจชะลอวัยตามมาตรฐานสากลของผู้ประกอบการ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสม การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ประกอบการธุรกิจคลินิกสุขภาพชะลอวัย ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ที่ได้รับใบอนุญาต จำนวน 400 ตัวอย่าง สุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นเครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยแบบจำลองสมการโครงสร้าง การวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้คือสัมภาษณ์เจาะลึก ได้แก่ เจ้าหน้าที่จากกระทรวงสาธารณสุข ผู้ประกอบการคลินิกสุขภาพชะลอวัยในกรุงเทพมหานคร ผู้ประกอบการคลินิกสุขภาพชะลอวัยในปริมณฑล และ ผู้ใช้บริการคลินิกสุขภาพชะลอวัยรวมทั้งสิ้น 17 คนและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

       ผลการวิจัยพบว่า 1) คุณภาพการให้บริการ คุณสมบัติของพนักงาน การพัฒนาธุรกิจชะลอวัยของผู้ประกอบการ อยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนคุณสมบัติของผู้ประกอบประกอบการ และเทคโนโลยี อยู่ในระดับมาก 2) คุณสมบัติของผุ้ประกอบการมีอิทธิพลเชิงสาเหตุรวมต่อการพัฒนาธุรกิจชะลอวัยของผู้ประกอบการมากที่สุด รองลงมาได้แก่ คุณสมบัติของพนักงาน เทคโนโลยี และ คุณภาพการให้บริการตามลำดับ และ 3) แนวทางการพัฒนาธุรกิจชะลอวัยตามมาตรฐานสากลของผู้ประกอบการ ประกอบด้วย การใช้บริการซ้ำโดยบอกต่อ การได้รับมาตรฐานสากล การบริหารการเงิน และการเพิ่มพูนมูลค่าทางเศรษฐกิจ ผลการวิจัยมีประโยชน์ต่อหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง เช่น กระทรวงสาธารณสุขใช้เป็นแนวทางกำหนดนโยบายในการกำกับดูแลธุรกิจคลินิกชะลอวัยตามมาตรฐานสากลของผู้ประกอบการมากยิ่งขึ้น