The Role of the Supreme Court’s Criminal Division for Persons Holding Political Position in Thai politics A.D. 1999-2019
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In this dissertation, the researcher compares (1) study the background, structure, duties, and powers of the Supreme Court’s Criminal Division for Persons Holding Political Positions; (2) to study the role of the Supreme Court’s Criminal Division for Persons Holding Political Positions; and (3) to study its impact on politics. Thailand from the judgment of the Supreme Court's Criminal Division for Persons Holding Political Positions. The researcher used the qualitative research approach by collecting data through documentary research and in-depth interviews with seventeen key informants. Data were analyzed using content analysis.
Findings are as follows: The research results revealed that the establishment of the Supreme Court's Criminal Division for Persons Holding Political Positions was due to the corruption of politicians and misconduct in the government sector. But ordinary criminal prosecution does not effectively solve the problem. The Supreme Court's Criminal Division for Persons Holding Political Positions is structured differently from the general courts of justice. It plays a role in judging cases as an institution that acts as a counterbalance. By examining the use of state power to prevent and suppress corruption of politicians, and is suitable for making politics transparent and effective. This is a democratic development in which a majority must not only elect governments or politicians. But it must also be ready to be examined in the exercise of responsible powers within the scope of the law without prejudice to the rights and freedoms of the people.
Article Details
References
จิรโชค วีระสย. (2557). ปรัชญาเชิงศาสตร์ VI Philosophy of Science นวสมัย แนวทางศึกษาเชิงสังคมศาสตร์ Modernity and Academic Approaches. ค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2564, จากhttp://www.phd.ru.ac.th /newszian/files/20140926_1612389902-270957.pdf
จิรายุ ฉัตระทิน. (2562). บทบาทศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองต่อระบบการเมืองไทยกรณีศึกษาคดีโครงการรับจำนำข้าว. การประชุมวิชาการระดับชาติ ด้านการบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล ครั้งที่ 5 ณ วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 252-260.
เทพ อิงคสิทธิ์. (2565). ระบบการไต่สวนและกระบวนการพิจารณาคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองในศาลฎีกา. การบรรยายสรุปการศึกษาดูงานหลักสูตรนักบริหารยุทธศาสตร์การป้องกันและปราบปรามการทุจริตระดับสูง (นยปส.) รุ่นที่ 13, 28 เมษายน 2565.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2538). ระบบการตรวจสอบทุจริตของผู้ดำรงตำแหน่งระดับสูง (รายงานการวิจัย). สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
บูฆอรี ยีหมะ. (2560). การวิเคราะห์การเมืองแนวสถาบันนิยมและรัฐธรรมนูญนิยม ในแผนกิจกรรมการศึกษา ชุดวิชา 81713 การวิเคราะห์การเมือง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช หลักสูตรรัฐศาสตร์มหาบัณฑิต วิชาเอกการเมืองการปกครอง, 5-9.
วิชา มหาคุณ. (2556). การปฏิรูปองค์กรตุลาการซ ความท้าทายในบริบทการเมืองไทย. วารสารจุลนิติ, 10(2), 3-11.
วิทยากร เชียงกูล. (2527). การพัฒนาเศรษฐกิจสังคมไทย: บทวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: ฉับแกระ.
วีระ สมบูรณ์. (2561). มิติระหว่างประเทศในตุลาการภิวัตน์. วารสารสังคมศาสตร์ คณะรัฐศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 48(1),7-32
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2550). ทฤษฎีสังคมวิทยา: เนื้อหาและแนวทางการใช้ประโยชน์เบื้องต้น พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อธิคม อินทุภูติ. (2551). แนวทางการพัฒนากระบวนวิธีพิจารณาระบบไต่สวนในศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง. เอกสารวิชาการส่วนบุคคลหลักสูตรผู้บริหารกระบวนการยุติธรรมระดับสูง, วิทยาลัยการยุติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม.
Huntington, S.P. (1969). Political Order in Changing Societies. Second edition. Connecticut: Yale University Press.
Koopmans, T. (2003). Courts and Political Institutions: A Comparative View. Cambridge: University Press.
Quah, J.S.T. (2007). Combating Corruption Singapore-Style: Lessons for Other Asian Countries. Maryland Series in Contemporary Asian Studies, 2007(2), 1-56.
Vallinder, T. (1995). The Global Expansion of Judicial Power. New York: New York University Press.
