Model of Thai Buddhist’s Participation in Development Mahayana Buddhism
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to study Buddhist’s participation model in development of Mahayana Buddhism. The research model is qualitative research. The key informants were 20 abbots or deputy abbots of the temple under the Chinese sect in Bangkok and surrounding areas, Buddhist representatives, and academics from the National Buddhism Office. The research instruments were in-depth interviews and content analysis for data.
The results showed that the model of Thai Buddhist’s participation in the of development Mahayana Buddhism was consulting model in construction committee, temple restoration, laws, religious studies, knowledge creation understanding Mahayana Buddhism for Buddhists encourage all groups of Buddhists to participate equally in various activities and operations of Mahayana Buddhism, establish club or association to spread teachings of Mahayana Buddhism and Chinese culture, concretely and increase communication channels for different information Mahayana Buddhism such as Facebook, YouTube, websites and brochures, etc.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
References
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2551). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบราชการ พ.ศ. 2551-2555. ค้นเมื่อ 20 เมษายน 2565, จาก https://dmsic.moph.go.th/index/detail/2824
จำนง อดิวัฒนสิทธิ์. (2547). สังคมวิทยาตามแนวพุทธศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปรีชา บุตรรัตน์. (2561). แนวคิดพุทธศาสนามหายานที่ปรากฏในสังคมไทย: กรณีศึกษาการสร้างพระพุทธรูป. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 5(1),18-30.
ประภาศ ปานเจี้ยง, ยุวัลดา ชูรักษ์ และฉัตรจงกล ตุลนิษกะ. (2561). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษา ชุมชนบ้านพรุ เขต 2 ตำบลบ้านพรุ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. หน้า 962-973. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 9 พลวัตการศึกษายุคเศรษฐกิจและสังคมดิจิทัล. 20 – 21 กรกฎาคม 2561. คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
พระครูถาวรกิตติธรรม, กิติรัตน์ สีหบัณฑ์ และรัตนะ ปัญญาภา. (2562). รูปแบบการมีส่วนร่วมขององค์กรในชุมชนที่มีต่อการจัดกิจกรรมส่งเสริมพระพุทธศาสนาในจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 7(ฉบับเพิ่มเติม), 1-15.
พระปรีชา เถี่ยนกือ (โพธิ์เงิน). (2561). แนวทางการเสริมสร้างความเป็นโพธิสัตว์บนฐานจริยธรรมของพระพุทธศาสนามหายานตามแนวพุทธจิตวิทยา (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระไพฑูรย์ อารัมภรัตน์. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนต่อกิจกรรมทางพุทธศาสนา กรณีศึกษาเขตทวีวัฒนา กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University, 6(1), 457-478.
พระพรหมโมลี (วิลาศ าณวโร ป.ธ. 9). (2546). วิปัสสนาวงศ์. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.
พระเริ่ม ไขตะขบ, นลินทิพย์ พิมพ์กลัด และกิ่งแก้ว ปะติตังโข. (2560). แนวทางการมีส่วนร่วมระหว่างวัดและชุมชน .นการจัดกิจกรรมวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(1), 1895-1907.
วัชระ งามจิตรเจริญ. (2556). พุทธศาสนาเถรวาท. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. วิทยาลัยศาสนศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล. (2561). ความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับมหายาน. ค้นเมื่อ 20 เมษายน 2565, จาก http://www.crs.mahidol.ac.th/thai/mahayana41.html
อรทัย ก๊กผล. (2552). คู่คิด คู่มือ การมีส่วนร่วมของประชาชนสำหรับผู้บริหารท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: จรัญสนิทวงศ์.
Cohen, J. M. & Uphoff, T. (1977). Rural Development Participation: Concept and Measures for Project Design Implementation and Evaluation. Published by the rural development committee center for international studies Cornell University. New York: Cornell University.
Goodman, L. & love, R. (1980). Project Planning and Management: An Integrated Approach. New York: Pergamon Press.
