คำยืมภาษาไทยในวรรณคดีเขมรเรื่องรามเกียรติ์: ตอน ไวยราพณ์ร่ายมนต์สะกดเอาพระรามไปได้

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคำยืมภาษาไทย รวมทั้งหน้าที่ของคำยืมเหล่านั้นที่ปรากฏในวรรณคดีเขมรเรื่อง รามเกียรติ์ ตอนไวยราพณ์ร่ายมนต์สะกดเอาพระรามไปได้ ผลการศึกษาพบว่า คำยืมภาษาไทยที่พบในตอนดังกล่าวของวรรณคดีเขมรเรื่องรามเกียรติ์ มีจำนวน 39 คำ จำแนกโดยใช้ความหมายเป็นเกณฑ์ได้ 4 หมวด ได้แก่ 1) คำศัพท์ที่เกี่ยวกับชีวิต สามารถแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มย่อย คือ 1.1) คำศัพท์ที่เกี่ยวกับอวัยวะในร่างกาย 1.2) คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำทางกาย และ 1.3) คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำทางใจ 2) คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับสังคมและวัฒนธรรม สามารถแบ่งออกเป็น 6 กลุ่มย่อย คือ 2.1) คำเรียกขาน 2.2) คำเรียกดินแดน 2.3) คำเรียกเรื่องราวที่เกิดขึ้น 2.4) ข้าวของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน 2.5) เพลงหน้าพาทย์ 2.6) ตำแหน่งขุนนางในราชสำนัก 3) คำศัพท์ที่เกี่ยวกับธรรมชาติ สามารถแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มย่อย คือ 3.1) แร่ธาตุ 3.2) ธรรมชาติที่รับรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 และ 3.3) สภาพธรรมชาติที่แสดงลักษณะทางกายภาพของคน สัตว์ สิ่งของ และ 4) คำศัพท์เบ็ดเตล็ด สามารถแบ่งออกเป็น 3 กลุ่มย่อย คือ 1) คำบอกจำนวน 2) คำบอกหมวดหมู่ 3) คำบอกตำแหน่ง ส่วนหน้าที่ของคำยืมภาษาไทย มี 3 ประการ คือ เขมรยืมไปใช้เป็นคำสามัญ ใช้เป็นคำสื่อถึงสถานภาพและความสัมพันธ์ของตัวละคร และใช้สร้างความงามทางวรรณศิลป์