Traits of Choice: Unlocking the Secret Characteristics of the ‘Right’ Men and Women in Thai Textbooks of Physiognomy
Main Article Content
Abstract
This article is aimed at studying ‘Naralaksana’ - the ancient Thai textbook of physiognomy - in order to understand such a body of knowledge about ‘sex’ that exists in Thai society. The study shows that the predictions described in the textbook were based on the judgement of whether a specific organ or behavior in men and women, related to sex or not, is a "favorable" or "unfavorable" trait. By looking at these traits within a person - their characteristics of sexual organs and the reproductive system, sexual needs, sexual behavior, sexual orientations, marriage life, and reproductive ability- can be revealed. The textbooks provide not only predictions that imply the characteristics of the ideal man’s and woman’s body, which influence their ability to have and raise children who will become valuable members of the society, but also the methods of control over sexual behaviors, and the teaching that highlights the variation in sexual orientations - especially among women. This kind of carnal knowledge explained in the textbooks helps men, the side that makes the choice, to find the right partner, while at the same time, educating a couple to fulfil each other appropriately - allowing their sexual well-being to be achieved and a healthy family unit to be maintained.
Article Details
References
คเณศ (นามแฝง). (2531). คัมภีร์นรลักษณ์ : ดวงชะตาบนใบหน้า ศาสตร์แห่งการยึดกุมชะตาชีวิตของตนเอง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: นานมี.
โครงการศึกษาประวัติศาสตร์และภูมิปัญญาไทย. (2551). ตำราพรหมชาติ ร.ศ. 120 (พิมพ์ตามอักขระเดิม). กรุงเทพฯ: รามาการพิมพ์.
ณัฐพล บ้านไร่. (2562). การศึกษาเปรียบเทียบแนวคิดเรื่องพระเคราะห์ ทศา และ
นรลักษณ์ในคัมภีร์พฤหัตปาราศรโหราศาสตร์และตำราพรหมชาติฉบับราษฎร์ของไทย. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสันสกฤตศึกษา). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ธนากิต (นามแฝง). (2546). ตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ปิรามิด.
ธรรมนิตย์ ชำนาญ. (ม.ป.ป.). หนังสือตำราพรหมชาติฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: อำนวยสาส์น.
ประยูร อุลุชาฏะ. (2534). ตำรานรลักษณ์. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
ปุณฑริกา เจิดนภา. (2547). การใช้นรลักษณ์ศาสตร์ในการคัดเลือกบุคลากร: กรณีศึกษาองค์กรธุรกิจในประเทศไทย. (โครงงาน (บธ.ม.) คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี สาขาบริหารธุรกิจ). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
พ. สุวรรณ. (2550). ตำราพรหมชาติ: สำหรับประชาชน. กรุงเทพฯ: บ้านมงคล.
พลูหลวง (นามแฝง). (2524). ปุจฉา-วิสัชนา โหราศาสตร์: ภาคพิธีกรรม กับ นรลักษณ์. กรุงเทพฯ: เกษมบรรณกิจ.
พลูหลวง (นามแฝง). (2543). ตำรานรลักษณ์: ศาสตร์แห่งการทำนายลักษณะบุคคล. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
พิษณุเพทางค์ (นามแฝง). (2521). ตำราพรหมชาติ ฉบับชาวบ้านและนรลักษณ์พยากรณ์. กรุงเทพฯ: หอสมุดกลาง.
ม. อึ้งอรุณ (นามแฝง). (2554). คัมภีร์นรลักษณ์แบบจีน. กรุงเทพฯ: เอ็มทีบุ๊ค.
มูลนิธิฟื้นฟูส่งเสริมการแพทย์ไทยเดิมฯ และ โรงเรียนอายุรเวทธำรง สถานการแพทย์แผนไทยประยุกต์ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล. (2555). ตำราการแพทย์ไทยเดิม (แพทยศาสตร์สงเคราะห์ ฉบับอนุรักษ์). เล่มที่ 1. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: ศุภวนิชการพิมพ์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. สืบค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2560 จาก https://dictionary.apps.royin.go.th
วาตสยายน. (2558). กามสูตร (หนุมาน กรรมฐาน, ผู้แปล). นนทบุรี: ศรีปัญญา.
สุภลัคน์ วงศ์ไพศาลลักษณ์. (2555). ศึกษาศาสตร์โหงวเฮ้งเพื่อการประยุกต์ใช้ในกระบวนการสรรหาและคัดเลือกบุคคลเข้าทำงานในองค์การธุรกิจขนาดย่อม จังหวัดตราด. (ภาคนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการบริหารธุรกิจ). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี, จันทบุรี.
แสง มนวิทูร. (2520). ลักษณะของบุรุษ สตรี และประติมา กับลักษณะของมหาบุรุษและอนุพยัญชนะ (แปลจากคัมภีร์พฤหัตสํหิตา ของ วราหมิหิร). พิมพ์ครั้งที่ 2. พระนคร: กรมศิลปากร.
หรีด เรืองฤทธิ์. (2508). ตำราพรหมชาติ ฉบับสมบูรณ์และตำรานรลักษณ์ ฉบับหลวง ในรัชกาลที่ 1. พิมพ์ครั้งที่ 5. พระนคร: โรงพิมพ์วัฒนาพานิช.
ห้องโหรศรีมหาโพธิ์. (2545). ตำราพรหมชาติประจำครอบครัวฉบับสมบูรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: อำนวยสาส์นการพิมพ์.
อ.อุระคินทร์ วิระยะบูรณะ. (ม.ป.ป.). ตำราพรหมชาติฉบับหลวง. กรุงเทพฯ: ส.ธรรมภักดี.
อาคเนย์. (2498). คัมภีร์พยากรณ์นรลักษณ์วิทยาและหลักกาลชาตาสังเขป. พระนคร: จำเริญศึกษา.
อาภากร หนักไหล่. (2559). ตัวละครอัปลักษณ์ในวรรณคดีไทย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาภาษาไทย). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม
อำนวยชัย ปฏิพัทธ์เผ่าพงศ์. (2523). โหงวเฮ้ง : วิชานรลักษณ์ศาสตร์แห่งการทำนายบุคลิกลักษณะ. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.
ภาษาต่างประเทศ
Mur, M.-C. (2017). The Physiognomical Discourse and European Theatre: Theory, Performance, Dramatic Text. Frankfurt: Peter Lang GmbH, Internationaler Verlag der Wissenschaften.
Samizadeh, S. (2020). Chinese Facial Physiognomy and Modern Day Aesthetic Practice. J Cosmet Dermatol, 19(1):161-166.
Tytler, Graeme. (2019). Physiognomy in The Professor. Brontë Studies. 44: 339-350.
Woods, Kathryn. (2017). ‘Facing’ Identity in a ‘Faceless’ Society: Physiognomy, Facial Appearance and Identity Perception in Eighteenth-Century London. The Journal of the Social History Society, 14(2): 137-153.