Linguistic Strategies Used for Presentations in News Discourses of Third-Wave COVID-19 Spreading on Thai Daily Newspaper Websites
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article seeks to explore linguistic strategies employed by the Thai news reporters in news discourse related to the third wave of the Coronavirus 2019 (COVID-19) pandemic reported on Thai daily newspaper websites. Data were collected from four online Thai daily newspaper websites, namely, Thairath, Daily News, Khaosod, and Kom Chad Luek during 1 April–31 December 2021. The findings found 13 linguistic strategies used in news discourse related to the third wave of the Coronavirus 2019 (COVID-19) pandemic reported on Thai daily newspaper websites. These strategies were further categorized into seven communicative functions, ranked by frequency: 1. strategies used to establish credibility of the presented news 2. strategies used to appeal and attract readers’ interest 3. strategies used to make readers from various groups understand the messages 4. strategies used to persuade readers to take action or refrain from it 5. strategies used to express attitudes, opinions, or emotions of the news reporters toward the news subjects; 6. strategies used to concretize the messages and 7. strategies used to present news in a concise manner.
The above results showed that the outstanding linguistic strategies employed in news discourse related to the third wave of the Coronavirus 2019 (COVID-19) reported on Thai daily newspaper websites do not only contribute to establishing the credibility of the conveyed messages but also play a pivotal role in persuading readers from diverse backgrounds to comprehend and respond to the news. Furthermore, they can aid in attracting and engaging viewers. Given the novelty and severity of COVID-19, a disease with broad implications that could affect anyone, it becomes essential for the news reporters to carefully select persuasive linguistic strategies that resonate with a wide audience and facilitate a concrete understanding of the situation.
Article Details
References
ภาษาไทย
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2564). บทสรุปของโควิด-19 ระลอกที่ 3. สืบค้นเมื่อ วันที่ 31 ธันวาคม 2564 จาก http://www.thaincd.com/document/
file/download/knowledge/COVID19.65.pdf
กาญจนา แก้วเทพ. (2541). สื่อสารมวลชน : ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กาญจนา นาคสกุล. (2525). การใช้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย.
ชนกพร พัวพัฒนกุล. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอุดมการณ์ในวาทกรรมการพยากรณ์ดวงชะตา:การวิเคราะห์วาทกรรมเชิงวิพากษ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ชวลิต ปัญญาลักษณ์. (2526). การใช้ภาษาในหนังสือพิมพ์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชัชวดี ศรลัมพ์. (2563). ภาษากับความหมาย. กรุงเทพฯ: คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2542). หน้าที่ของอุปลักษณ์จากมุมมองของผู้พูดภาษาไทย. วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, 16(1), 259-268.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2555). เอกสารคำสอนวิชาการวิเคราะห์ภาษาไทยตามแนววัจน-ปฏิบัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐพร พานโพธิ์ทอง. (2556). วาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ตามแนวภาษาศาสตร์: แนวคิดและการนํามาศึกษาวาทกรรมในภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดรุณี หิรัญรักษ์. (2543). การจัดการธุรกิจหนังสือพิมพ์. กรุงเทพฯ: เอกพิมพ์ไทย.
ธนพล เอกพจน์, วิรัช วงศ์ภินันท์วัฒนา, และปานปั้น ปลั่งเจริญศรี. (2563). [ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ 2019 คือ ศัตรู] : การศึกษาอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ของคนไทยตามแนวภาษาศาสตร์ปริชาน. วารสารภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม, 9(1), 1–37. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/gshskku/article/view/241441
ธรรมวัฒน์ พัฒนาสุทธินนท์ และวิภาดา รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2564). วัจนกรรมในการแถลงข่าวของศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (ศบค.). วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 41(3), 91-104. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sujthai/article/view/249930/170560
ธิดา โมสิกรัตน์. (2556). การพูดและเขียนในการสื่อสาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัย-
ธรรมาธิราช.
ธีรนุช โชคสุวณิช. (2543). การวิเคราะห์บทความแสดงความคิดเห็นในหนังสือพิมพ์ไทยพ.ศ.2540-2542 (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ธีระยุทธ สุริยะ. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับภาพตัวแทนโรฮีงจาในสื่อออนไลน์ภาษาไทย: การศึกษาตามแนววาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
นวลทิพย์ เพิ่มเกษร. (2544). การใช้ภาษาในหนังสือพิมพ์ไทย. กรุงเทพฯ: โครงการวิจัยเสริมหลักสูตร คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
นววรรณ พันธุเมธา. (2513). การใช้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: สมาคมสตรีอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย
บัณฑิต ทิพย์เดช. (2565). กลวิธีทางภาษาในการนำเสนอความคิดเกี่ยวกับโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในนิตยสารวาไรตี้เพื่อสุขภาพ@Rama. วารสารไทยศึกษา, 18(2), 137-160. http://www.thaistudies.chula.ac.th/2022/12/27/กลวิธีทางภาษาในการนำเส/
บางกอกบิสนิวส์. เศรษฐกิจ-ธุรกิจในยุคโควิด -19 ระลอกที่ 3. สืบค้นเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2564 จาก https://www.bangkokbiznews.com/category/
business/economic
ประไพพรรณ พึ่งฉิม. (2564). ตอบอย่างไรเมื่อประชาชนคนไทยเห็นว่ารัฐบาล “การ์ดตก”: กลวิธีการกู้ภาพลักษณ์ในปริจเฉทการแถลงข่าวของศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19). วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, 38(2), 114-150.
ประชัน วัลลิโก. (2525). หลักการเขียนข่าว. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ปราณี สุรสิทธิ์. (2554). ภาษาในสื่อสิ่งพิมพ์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พนมพร นิรัญทวี. (2543). คำยืมในภาษาไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
พรทิพย์ พุกผาสุข. (2556). ลักษณะและการใช้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พิชัย แก้วบุตร และนพวรรณ เมืองแก้ว. (2564). การศึกษาอุปลักษณ์ผ่านข้อความอิเล็กทรอนิกส์ในสื่อออนไลน์ของไทยและจีนภายใต้ภาวะวิกฤติโรคระบาดโควิด-19 (COVID-19). วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 5(2), 237-272. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/husojournalpnru/article/view/253474/171190
เพ็ญนภา คล้ายสิงห์โต. (2553). อุดมการณ์ทางเพศสภาพในพาดหัวข่าวอาชญากรรมในหนังสือพิมพ์ไทย : การวิเคราะห์วาทกรรมเชิงวิพากษ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาภาษาศาสตร์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
เพียรศิริ วงศ์วิภานนท์. (2530). ปริจเฉทแนวใหม่. วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, 9(1), 257-263.
เพียรศิริ วงศ์วิภานนท์. (2533). รายงานผลการวิจัยเรื่อง การวิเคราะห์ปริเฉทภาษาไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยงยุทธ พูเพนียด. (2532). ลักษณะของภาษาที่ใช้ในการบรรยายข่าวกีฬาที่ปรากฏในหนังสือพิมพ์และนิตยสารกีฬาภาษาไทย.กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยาภา ลิ่วเจริญชัย. (2548). การศึกษาเชิงปริจเฉทวิเคราะห์แบบทดสอบในนิตยสารไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ยุทธการ ปัทมโรจน์. (2565). อุปลักษณ์เกี่ยวกับสถานการณ์การแพร่ระบาด โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ในข่าวการเมืองไทย บนเว็บไซต์ไทยรัฐออนไลน์. วารสารวรรณวิทัศน์, 22(1), 134-175. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/VANNAVIDAS/article/view/253488
วิภาดา รัตนดิลก ณ ภูเก็ต (2564) “เราจะผ่านวิกฤตไปด้วยกัน”: การโน้มน้าวใจในปริจเฉทการแถลงข่าวสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19). วารสารวรรณวิทัศน์, 21(1), 62-104. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/VANNAVIDAS/article/view/245731
ศิริพร ปัญญาเมธีกุล. (2546). ความต่อเนื่องของปฏิสัมพันธ์ในห้องสนทนาไทย : การส่งผลต่อกันระหว่างการเชื่อมโยงความ การมอบผลัดและความเกี่ยวข้องของเรื่องที่สนทนา (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาภาษาศาสตร์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ศิริพร ปัญญาเมธีกุล. (2558). ภาษาและอินเทอร์เน็ต. กรุงเทพฯ: พริ้นท์ คอร์นอร์.
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2547). เอกสารประกอบการสอนวิชาภาษากับวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาไทย คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โศรยา วิมลสถิตพงษ์. (2549). กลวิธีทางภาษาในการวิจารณ์การเมืองทางอ้อมในบทความแสดงความคิดเห็นทางการเมืองในหนังสือพิมพ์ไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาภาษาไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
สรศักดิ์ เชี่ยวชาญ. (2564). การใช้ภาษาในข่าวการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 จากเว็บไซต์หนังสือพิมพ์ออนไลน์. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 8(1), 72-89.
สิริทิพย์ ขันสุวรรณ. (2539). การหนังสือพิมพ์. กรุงเทพฯ: ประกายพรึก.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2560). เนื้อหาและกลวิธีทางภาษาที่ใช้ในคอลัมน์ซุบซิบประเภท "แฉ" ในสื่อออนไลน์ ภาษาไทย: กรณีศึกษาคอลัมน์ซุบซิบ "วิจารณ์แหลก" ของ “เจ๊หว่าง...ออนไลน์”. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2564). ปริจเฉทข่าวบันเทิงในเฟซบุ๊กเพจ “ใต้เตียงดารา”: การศึกษาจากมุมมองปริจเฉทวิเคราะห์และวัจนปฏิบัติศาสตร์. วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, 38(1), 1-60.
สิทธิธรรม อ่องวุฒิวัฒน์. (2565). เรื่องเล่าแนวสยองขวัญในเฟซบุ๊กเพจ “เดอะเฮาส์”: การศึกษาเชิงปริจเฉทวิเคราะห์และวัจนปฏิบัติศาสตร์. วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, 39(1), 138-203.
สุกัญญา สุดบรรทัด. (2537). กรณีศึกษาเพื่อการเรียนการสอนส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมสื่อมวลชนไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรสิทธิ์ วิทยารัฐ. (2543). การผลิตสื่อสิ่งพิมพ์. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือสวนสุนันทา.
สุวรรณา เกรียงไกรเพ็ชร์. (2517). ภาษาที่ใช้ในข่าว. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สวนดุสิตโพล มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. (2564). โควิด-19 กับการนำเสนอข่าวของสื่อไทย. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2564 จาก https://dusitpol.dusit.ac.th.
อนุชิต ตู้มณีจินดา, อำนาจ ปักษาสุข, และพรทิพย์ เฉิดฉินนภา. (2566). ลักษณะการปนภาษาอังกฤษที่ใช้ในการสื่อสารของศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (ศบค.). วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 22(3), 492-510.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2544). ภาษาศาสตร์สังคม (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Thailand Development Research Institute (TDRI). (2564ก). การแพร่ระบาดระลอก 3 สถานการณ์ ผลกระทบและทางออกเชิงนโยบาย. สืบค้นเมื่อ วันที่ 20 พฤษภาคม 2564 จาก https://tdri.or.th/2021/05/covid-119/
Truehits. (2564). จัดอันดับเว็บไซต์. สืบค้นเมื่อ วันที่ 15 เมษายน 2564 จากhttps://truehits.net
ภาษาต่างประเทศ
Atuhura, D. (2022). The metaphor of war in political discourse on COVID-19 in Uganda. Frontiers in Communication, 6(1), pp 115-138. https://doi.org/10.3389/fcomm.2021.746007
Bettinghaus, E. P. (1968). Persuasive communication. New York: Holt Renehautand Winston.
Despot, K. S., & Anić, A. O. (2021). A war on war metaphor: Metaphorical framings in Croatian discourse on Covid-19. Rasprave Instituta za Hrvatski Jezik i Jezikoslovlje, 47(1), 173-208. https://doi.org/10.31724/rihjj.47.1.6
Goatly, A. (1993). The language of metaphor. London: Routledge.
Lakoff, G., & Johnson, M. (2003). Metaphor we live by. Chicago: University of Chicago press.
Larson, C. U. (1986). Persuasion: Reception and responsibility (4th ed.). Cambridge: Wadsworth Pub. Co.
Reah, D. (1998). The language of newspaper. London: Routledge.
