กระบวนพิจารณาบังคับให้ฟ้องคดีในมุมมองของศาสตราจารย์ John H. Langbein (ตอน 1)

บทคัดย่อ

            ดุลพินิจของพนักงานอัยการในระบบกฎหมายสากลถูกตรวจสอบจากทั้งองค์กรภายในและองค์ภายนอก ในส่วนของการตรวจสอบดุลพินิจในการสั่งไม่ฟ้องคดีของพนักงานอัยการจากองค์กรภายนอกนั้น กฎหมายเยอรมันได้สร้างหลักเกณฑ์ในเรื่องกระบวนพิจารณาบังคับให้ฟ้องคดี ซึ่งถือเป็นลักษณะเฉพาะสำคัญประการหนึ่งของกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาเยอรมัน ที่แตกต่างไปจากระบบกฎหมายอเมริกันที่ไม่มีการตรวจสอบดุลพินิจของพนักงานอัยการแต่อย่างใด เพราะพนักงานอัยการของประเทศสหรัฐอเมริกามีดุลพินิจอย่างกว้างขวางในการที่จะสั่งฟ้องคดีอาญา บุคคลใดบุคคลหนึ่งจากแนวคิดในเรื่องของหลักการแบ่งแยกอำนาจ นอกจากนี้ ข้อแตกต่างที่สำคัญของพนักงานอัยการของประเทศสหรัฐอเมริกาและพนักงานอัยการเยอรมันมาจากข้อเท็จจริงที่ว่า พนักงานอัยการของประเทศสหรัฐอเมริกาส่วนใหญ่ได้รับการเลือกตั้งเข้ามา อย่างไรก็ตาม ศาสตราจารย์ John H. Langbein ได้แสดงความเห็นไว้ว่า แม้พนักงานอัยการของประเทศเยอรมนี และพนักงานอัยการของประเทศสหรัฐอเมริกาจะมีอำนาจผูกขาดในการฟ้องคดีอาญาเหมือนกัน แต่นักกฎหมายเยอรมันเลือกที่จะใช้วิธีการในทางนิติบัญญัติในการจำกัดการใช้ดุลพินิจดังกล่าวของพนักงานอัยการซึ่งแตกต่างจากระบบกฎหมายอเมริกันที่ไม่ได้มีการวางหลักเกณฑ์ในทางนิติบัญญัติในกรณีดังกล่าวไว้แต่อย่างใด การศึกษาหัวข้อดังกล่าวของผู้เขียนเพื่อประโยชน์ในการนำแนวคิด ในเรื่องดังกล่าวตามกฎหมายต่างประเทศมาปรับใช้ในประเทศไทย ซึ่งจะทำให้การสั่งไม่ฟ้องคดีของ พนักงานอัยการไทยเป็นไปตามมาตรฐานสากล