Examination of the Actions of the Ombudsman of Thailand According to the Constitution by the Judicial Organization
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article focuses on the nature and legal aspects of actions, duties, and powers of the Office of the Ombudsman of Thailand in various cases. It explores the judicial interpretations related to the aforementioned duties of the Ombudsman and the issues concerning the jurisdiction of the court in reviewing actions based on their duties and powers. The aim is to provide clear and appropriate conclusions and recommendations for examining the actions of the Ombudsman of Thailand in accordance with the constitution and laws.
The study finds that the Office of the Ombudsman of Thailand is an independent organization according to the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2560 (2017) and the Act on the Ombudsman of Thailand, B.E. 2560 (2017). As a result, their actions involve both constitutional powers and jurisdiction between the Constitutional Court and the Administrative Court. Ombudsman cases constitute the exercise of constitutional powers versus administrative powers. The inspectors have the primary duty and power to seek the truth without issuing orders, leading to a lack of clarity in court decisions regarding their duties. Additionally, there is an issue concerning which judicial organization has the authority to review the actions of the Ombudsman.
The author suggests amendments to Section 231 of the Constitution of the Kingdom of Thailand, B.E. 2560 (2017) and to Section 3 of the Act Establishing Administrative Courts and Procedures for Administrative Cases, B.E. 2542 (1999). Furthermore, amendments to Section 7 of the Act on the Procedure of Constitutional Court Cases, B.E. 2561 (2018) are proposed to clarify the jurisdiction of the competent courts to review Ombudsman actions within specific administrative organizations.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ภาษาไทย
เกรียงไกร เจริญธนาวัฒน์, หลักพื้นฐานกฎหมายมหาชน (พิมพ์ครั้งที่ 6, วิญญูชน 2563).
ชาญชัย แสวงศักดิ์, ‘Le Médiateur (Ombudsman ของฝรั่งเศส) จะอยู่ในการควบคุมของศาลปกครองหรือไม่’ (2530) 1 วารสารกฎหมายปกครอง 270 อ้างถึงใน ปิยบุตร แสงกนกกุล, ‘ผู้ตรวจการแผ่นดินของในปัจจุบัน’ (2544) 4 วารสารนิติศาสตร์ 897.
ชาญชัย แสวงศักดิ์, คำอธิบายกฎหมายจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง (พิมพ์ครั้งที่ 9, วิญญูชน 2558)
ชาญชัย แสวงศักดิ์, กฎหมายมหาชน วิวัฒนาการของกฎหมายมหาชนในต่างประเทศและในประเทศไทย (พิมพ์ครั้งที่ 6, วิญญูชน 2563).
นพดล เฮงเจริญ, องค์กรอิสระ : สาระสำคัญต่อการปฏิรูปการเมืองและการปฏิรูประบบราชการ (2548) 3 วารสารศาลรัฐธรรมนูญ 43.
นันทวัฒน์ บรมานันท์, ‘ความเป็นมาของการจัดตั้งผู้พิทักษ์สิทธิของประชาชนในประเทศฝรั่งเศส’ (Public Law Net เครือข่ายกฎหมายมหาชนไทย, 29 ตุลาคม 2561) <http://public-law.net/publaw/view.aspx?id=1433> สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2565.
นิพนธ์ ฮะกีมี ‘องค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ’ อ้างถึงใน นวรัตน์ สถาพรนานนท์, ‘สถานะคำวินิจฉัยของผู้ตรวจการแผ่นดิน’ (ผลงานทางวิชาการเพื่อขอกำหนดตำแหน่งเจ้าหน้าที่สอบสวนผู้ชำนาญการ สำนักงานผู้ตรวจการแผ่นดิน).
บรรเจิด สิงคะเนติ, หลักพื้นฐานสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ (พิมพ์ครั้งที่ 6, วิญญูชน 2562).
บรรเจิด สิงคะเนติ, ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับคดีปกครองเยอรมัน (โครงการตำราและวารสาร นิติศาสตร์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2547).
บรรเจิด สิงคะเนติ, ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับศาลรัฐธรรมนูญ (วิญญูชน 2544).
บรรเจิด สิงคะเนติ, ‘ปัญหาขององค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ’ (2544) 3 วารสารวิชาการศาลปกครอง 1.
บรรเจิด สิงคะเนติ ‘บทวิเคราะห์คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ:ศึกษากรณีปัญหาความขัดแย้งเรื่องเขตอำนาจศาลระหว่างศาลรัฐธรรมนูญกับศาลปกครอง ตอนที่ 2’ (Public Law Net เครือข่ายกฎหมายมหาชนไทย, 20 ธันวาคม 2547) <http://public-law.net/publaw/view.aspx?id=136> สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2565.
บรรเจิด สิงคะเนติ, ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับศาลรัฐธรรมนูญ (พิมพ์ครั้งที่ 3, วิญญูชน 2563).
บรรเจิด สิงคะเนติ, หลักกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมฝ่ายปกครอง (พิมพ์ครั้งที่ 7, วิญญูชน 2563) 31.
บรรหาร จงเจริญประเสริฐ, ‘ความสัมพันธ์ระหว่างหลักนิติธรรมและนิติรัฐ’ (เอกสารวิชาการส่วนบุคคล หลักสูตรหลักนิติธรรมเพื่อประชาธิปไตย รุ่นที่ 2 วิทยาลัยธรรมนูญ สถาบันรัฐธรรมนูญศึกษา สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ) สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2565.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ, กฎหมายมหาชน เล่ม 3 ที่มาและนิติวิธี (นิติธรรม 2558).
ประยูร กาญจนดุล, ‘หลักนิติธรรมไทย’ ใน นิติรัฐ นิติธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 1, โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอนคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2556).
ปิยบุตร แสงกนกกุล, กฎหมายปกครองของประเทศในยุโรป (พิมพ์ครั้งที่ 1, โครงการตำราและเอกสารประกอบการสอนคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2556).
มุขเมธิน กลั่นนุรักษ์, ‘สถาบัน Ombudsman ศึกษาในเชิงเปรียบเทียบและแนวทาง การจัดตั้งในประเทศไทย’ (วิทยานิพนธ์นิติศาสตร์มหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์ 2538).
ยุทธพร อิสรชัย ‘การตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐ’ (สถาบันพระปกเกล้า, 15 มีนาคม 2566) สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2565.
วรเจตน์ ภาคีรัตน์ และคณะ, ‘แถลงการณ์คณาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ลงวันที่ 1 กรกฎาคม 2551 ความเห็นต่อคำสั่งศาลปกครองกลางคดีหมายเลขดำที่ 984/2551 รับคำฟ้องกรณีแถลงการณ์ร่วมระหว่างรัฐบาลไทยและรัฐบาลกัมพูชา เรื่อง การขอขึ้นทะเบียนปราสาทพระวิหารเป็นมรดกโลก และกำหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองเพื่อบรรเทาทุกข์ชั่วคราวก่อนการพิพากษา’ ใน การกระทำทางรัฐบาลหรือการกระทำของรัฐบาล : ข้อถกเถียงทางวิชาการในระบบกฎหมายมหาชนไทย (โรงพิมพ์ เดือนตุลา 2551).
วรพจน์ วิศรุตพิชญ์, แนวคิดเกี่ยวกับการกระทำทางปกครอง : ชุดการเรียนรู้ด้วยตนเอง หลักสูตรการเรียนรู้กฎหมายมหาชนด้วยตนเอง หมวดที่ 2 การกระทำทางปกครอง ชุดวิชาที่ 1 (ธนาเพรส 2548).
วรพจน์ วิศรุตพิชญ์, หลักการพื้นฐานของกฎหมายปกครอง คู่มือการศึกษากฎหมายปกครอง (สำนักอบรมกฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา 2540).
วรพจน์ วิศรุตพิชญ์, ข้อความคิดและหลักการพื้นฐานบางประการของกฎหมายปกครอง (วิญญูชน 2562).
สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ‘อำนาจหน้าที่และการประสานงานระหว่างผู้ตรวจการแผ่นดินกับศาลปกครอง’ (รายงานการวิจัยเสนอต่อสำนักงานศาลปกครอง 2544).
สมยศ เชื้อไทย, นิติรัฐ นิติธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 1, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2563).
สิริยา พรหมราชยศ, ‘สถานะทางกฎหมายขององค์กรอิสระในระบบกฎหมายไทย’ (วิทยานิพนธ์ นิติศาสตรมหาบัณฑิต คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ 2551).
สุริยา ปานแป้น และอนุวัฒน์ บุญนันท์, คู่มือสอบกฎหมายปกครอง (พิมพ์ครั้งที่ 13, วิญญูชน 2562).
อมร จันทรสมบูรณ์, กฎหมายปกครอง Administrative Law LA 409 (พิมพ์ครั้งที่ 12, สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง 2538).
อุดม รัฐอมฤต, ระบบการควบคุมและการตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐ (วิทยาลัยการเมืองการปกครอง สถาบันพระปกเกล้า 2554).
ภาษาต่างประเทศ
Michael Gotze, ‘The Danish Ombudsman- A National watchdog with selected preferenc’ (2010) 1 Utrecht Law Review 34 (พิริยะ ศิริโพธิ์พันธุ์กุล ผู้แปล) อ้างถึงใน พิริยะ ศิริโพธิ์พันธุ์กุล ‘ผู้ตรวจการแผ่นดินแห่งราชอาณาจักรเดนมาร์ก (Folketingets Ombudsman) องค์กรตรวจสอบแห่งชาติกับบทบาทที่เลือกแสดงได้ตามใจ’ (2556) 2 วารสารผู้ตรวจการแผ่นดิน 57.
REGERINGSKANSLIEF (Ministry of justice) The Swedish Judiciary-A Brife introduction (Sweden) 8 อ้างถึงใน สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ‘อำนาจหน้าที่และการประสานงานระหว่างผู้ตรวจการแผ่นดินกับศาลปกครอง’ (รายงานการวิจัยเสนอต่อสำนักงานศาลปกครอง 2544) 22.
State of Hawaii Office of the Ombudsman, ‘What is the Office of the Ombudsman?’ <https://www.ombudsman.hawaii.gov/about-us/> สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2565.
State of Hawaii Office of the Ombudsman, ‘Chapter 96’ <http://ombudsman.hawaii.gov/about-us/chapter-96/> สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2565.
