ภูมิทัศน์ภาษาบนป้ายสาธารณะในนครปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ภูมิทัศน์ภาษาบนป้ายสาธารณะในนครปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้ภาษาและรูปแบบการเขียนบนป้ายสาธารณะในนครปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ตามแนวคิดภูมิทัศน์ภาษาของ Landry and Bourhis (1997) โดยวิเคราะห์จากป้ายสาธารณะทั้งที่เป็นป้ายถาวรและชั่วคราวที่ภาครัฐและเอกชนทำขึ้น จำนวน 858 ป้าย ผลการศึกษาด้านการใช้ภาษาพบตัวอักษร จำนวน 8 ภาษา โดยพบภาษาลาวมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 56.17 รูปแบบภาษา พบจำนวน 4 รูปแบบ โดยพบป้ายที่ใช้สองภาษามากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 57.23 และด้านรูปแบบการเขียน พบจำนวน 4 รูปแบบ โดยพบป้ายที่เขียนภาษาเดียวมากที่สุด คิดเป็นร้อยละ 36.48 ผลการศึกษาแสดงให้เห็นถึงบทบาทของภาษาลาวในฐานะภาษาประจำชาติที่มีความสำคัญต่อการสื่อสารในพื้นที่ ขณะที่ภาษาอื่น ๆ มีบทบาทในการท่องเที่ยวและการค้า อีกทั้ง ยังสะท้อนให้เห็นถึงปัจจัยที่มีผลต่อการกำหนดการใช้ภาษาและรูปแบบการเขียนบนป้ายสาธารณะในนครปากเซ ได้แก่ (1) นโยบายของรัฐ ที่กำหนดให้ภาษาลาวเป็นภาษาหลักบนป้ายสาธารณะ เพื่อส่งเสริมอัตลักษณ์และความเป็นเอกภาพของชาติ (2) การบูรณาการเข้าสู่สังคมโลกและเศรษฐกิจการท่องเที่ยว ซึ่งนำไปสู่การใช้ภาษาอังกฤษและภาษาต่างประเทศอื่น ๆ บนป้ายสาธารณะ โดยเฉพาะในภาคธุรกิจและการบริการเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวและนักลงทุน และ (3) ความสัมพันธ์ทางสังคม เศรษฐกิจ การเมือง และวัฒนธรรมในระดับภูมิภาค โดยเฉพาะบทบาทของภาษาจีน เวียดนาม และไทย ที่สะท้อนถึงอิทธิพลทางเศรษฐกิจและการค้าจากประเทศเพื่อนบ้าน ภูมิทัศน์ภาษาในนครปากเซจึงสะท้อนถึงการอยู่ร่วมกันของภาษาและวัฒนธรรมที่หลากหลาย ซึ่งมีความเชื่อมโยงกับบริบททางสังคมและเศรษฐกิจ ตลอดจนการดำเนินนโยบายภาษา ที่มุ่งเน้นการใช้ภาษาลาวควบคู่กับภาษาต่างประเทศในบริบทที่เหมาะสม
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Backhaus, P. (2007). Linguistic landscapes: A comparative study of urban multilingualism in Tokyo. Clevedon: Multilingual Matters. DOI: https://doi.org/10.2307/jj.27195495
Buakhao, S., & Pankaew, N. (2019). Project proposal document for research funding, fiscal year 2019. Khon Kaen: Department of Thai and Oriental Languages, Faculty of Humanities and Social Sciences, Khon Kaen University.
Cenoz, J., & Durk, G. (2009). Language economy and linguistic landscape. In E. Shohamy & D. Gorter (Eds.), Linguistic landscape: Expanding the scenery (pp. 55-69). Routledge.
Chanthao, R. (2011). Language contact: Thai and Lao of Lao people. Journal of Mekong River Basin Societies, 7(3), 121-134.
Chanthao, R. (2017). The development of Lao language. Bangkok: Faculty of Humanities and Social Sciences, Khon Kaen University.
Fishman, J. A. (1972). Domains and the relationship between micro- and macro-sociolinguistics. In J. J. Gumperz & D. Hymes (Eds.), Directions in sociolinguistics: The ethnography of communication (pp. 435–453). Holt, Rinehart, & Winston.
Gorter, D., & Cenoz, J. (2007). Knowledge about language and linguistic landscape. In N. Hornberger (Ed.), Encyclopedia of language and education (2nd ed.). Berlin: Springer.
Huang, H., & Qiu, K. (2004). Memorable book of 75th anniversary Huaqiao Gongxue, Pakse, Laos. N. P. : Huaqiao Gongxue.
Karber, P. (2010). The Indochina chronicle: Travels in Laos. Singapore: Marshall Cavendish International.
Landry, R., & Bourhis, R. (1997). Linguistic landscape and ethnolinguistic vitality: An empirical study. Journal of Language and Social Psychology, 16(1), 23-49. DOI: https://doi.org/10.1177/0261927X970161002
Laoofficialgazette. (2016). Presidential decree of the Lao People’s Democratic Republic on the enactment of the sign law. Retrieved January 29, 2016, from http://laoofficialgazette.gov.la/kcfinder/upload/files/ດຳລັດ%20ວ່າດ້ວຍປ້າຍ.pdf
Laoofficialgazette. (2018). Presidential decree of the Lao People’s Democratic Republic on the enactment of the sign law. Retrieved June 21, from https://laoofficialgazette.gov.la/ kcfinder/upload/filesປ້າຍ.pdf.
Limsirirueangrai, P. (2022). A study of documents to find guidelines for translating Thai to English to develop linguistic landscapes in Thailand’s tourist areas. Journal of Humanities, 29(2), 200-222.
Mufwene, S. (2010). Globalization, global English, and world English(es): Myths and facts. In N. Coupland (Ed.), The handbook of language and globalization (pp. 31-55). Blackwell Publishing Ltd. DOI: https://doi.org/10.1002/9781444324068.ch1
Rekhalilit, K. (2020). The choice of languages on public signs in Thai universities: A case study of Chulalongkorn University and Kasetsart University. Journal of Humanities, 27(2), 315-317.
Rekhalilit, K., et al. (2020). The role of national language and English in Lao PDR: Reflections from the current language situation. Bangkok: Amarin Printing and Publishing Public Co., Ltd.
Taylor, C. (1994). The Politics of Recognition. In A. Gutmann (Ed.), Multiculturalism: Examining the Politics of Recognition (pp. 25–73). Princeton University Press.
Siwina, P., & Prasithrathsint, A. (2020). Multilingual landscapes on Thailand’s borders. Journal of Mekong Societies, 16(1), 121–131.
Sutthinaraphan, K. (2016). A linguistic landscape study of advertising signage on Skytrain. Manusya Journal of Humanities, 22(Special Issue), 53-71. DOI: https://doi.org/10.1163/26659077-01903005
