รูปแบบและขนาดการเชื่อมโยงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวสู่ท้องถิ่น: กรณีศึกษาถนนคนเดินเชียงคาน จังหวัดเลย ประเทศไทย รูปแบบและขนาดการเชื่อมโยงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวสู่ท้องถิ่น: กรณีศึกษาถนนคนเดินเชียงคาน จังหวัดเลย ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบและประมาณการขนาดการเชื่อมโยงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากที่พักแรมและร้านอาหารสู่ท้องถิ่นในบริเวณถนนคนเดินเชียงคาน จังหวัดเลย โดยประยุกต์ใช้กรอบแนวทางการเชื่อมโยงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวสู่ท้องถิ่นที่เสนอโดย Mitchell & Ashley (2006) และการจัดทำบัญชีประชาชาติด้านการท่องเที่ยวเป็นพื้นฐานการวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ผู้เยี่ยมเยือน ผู้ประกอบการ และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องเพื่อให้ได้มาซึ่งรูปแบบและขนาดของการเชื่อมโยงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ผลการศึกษาพบว่า การจ้างแรงงานท้องถิ่นเป็นรูปแบบการเชื่อมโยงที่ดำเนินการมากที่สุด ขณะที่การสร้างพันธมิตร/เครือข่าย/ความร่วมมือในท้องถิ่นถือเป็นความท้าทายสำคัญ ผลการประเมินพบว่า ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากที่พักแรมและร้านอาหารที่เชื่อมโยงสู่ท้องถิ่นมีมูลค่า 115.76 ล้านบาท และมีโอกาสเชื่อมโยงสู่ท้องถิ่น 52.07 ล้านบาท โดยรายรับจากที่พักแรมเชื่อมโยงสู่ท้องถิ่นในสัดส่วนที่สูงกว่าร้านอาหารเล็กน้อย แต่ร้านอาหารกลับมีสัดส่วนที่มีโอกาสเชื่อมโยงรายรับสู่ท้องถิ่นมากกว่าหากมีการส่งเสริมให้ใช้ผลิตผลทางการเกษตรของท้องถิ่นแทนการซื้อจากภายนอก ดังนั้นการสร้างโอกาสในการเชื่อมโยงผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากการท่องเที่ยวสามารถเกิดขึ้นได้หลายรูปแบบ เช่น การพัฒนาระบบดิจิทัลเพื่อเป็นสื่อกลางเชื่อมโยง การออกแบบสินค้า/บริการบนพื้นฐานทุนชุมชน การเชื่อมต่อ/เพิ่มห่วงโซ่อุปทานกับการท่องเที่ยวชุมชน เป็นต้น
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Adiyia, B. & Vanneste, D. (2018). Local tourism value chain linkages as pro-poor tools for regional development in western Uganda. Development Southern Africa, 35(2), 210-224. DOI: https://doi.org/10.1080/0376835X.2018.1428529
Adiyia, B., et al. (2015). Analysing governance in tourism value chains to reshape the tourist bubble in developing countries: The case of cultural tourism in Uganda. Journal of Ecotourism, 14(2-3), 113-129. DOI: https://doi.org/10.1080/14724049.2015.1027211
Anderson, W. & Juma, S. (2014). Linkages at tourism destinations: Challenges in Zanzibar. ARA Journal of Tourism Research, 3(1), 27-41. DOI: https://doi.org/10.1344/ara.v3i1.18997
Butler, R. W. (2011). Tourism Area Life Cycle. Oxford: Goodfellow Publishiers Limited.
Chettiparamb, A. & Kokkranikal, J. (2012). Responsible tourism and sustainability: the case of Kumarakom in Kerala, India. Journal of Policy Research in Tourism, 4(3), 302-326. DOI: https://doi.org/10.1080/19407963.2012.711088
Goodwin, H. (2016). Responsible tourism: Using Tourism for Sustainable Development. Oxford: Goodfellow Publishers Limited. DOI: https://doi.org/10.2307/jj.28209974
Hall, C. (2007). Sustainable tourism Development: Geographical Perspectives. Harlow: Addison Wesley Longman.
Holden, A. (2013). Tourism, poverty and development. New York: Routledge. DOI: https://doi.org/10.4324/9780203861547
Kaosa-ard, M. & Untong, A. (2014). A Literature Survey of The Tourism Economy of Thailand. Chiang Mai: Publish Policy Studies Institute Foundation.
Kumar, R., Bobbin, J., & Goodwin, H. (2015). Tourism Impacts in Kumarakom, Kerala. Responsible Tourism Partnership Working Paper 2. n.p. : N.P.
Lacher, R. G. & Nepal, S. K. (2010). From leakages to linkages: local-level strategies for capturing tourism revenue in northern Thailand. Tourism Geographies, 12(1), 77-99. DOI: https://doi.org/10.1080/14616680903493654
Meyer, D. (2007). Pro-poor tourism: From leakages to linkages. A conceptual framework for creating linkages between the accommodation sector and ‘poor’ neighbouring communities. Current Issues in Tourism, 10(6), 558-583. DOI: https://doi.org/10.2167/cit313.0
Mitchell, J. & Ashley, C. (2006). Can tourism help reduce poverty in Africa? ODI Briefing Paper (March 2006), London: Overseas Development Institute.
Mitchell, J. & Ashley, C. (2010). Tourism and Poverty Reduction: Pathways to Prosperity. London: Earthscan.
Phaokrueng, A., Untong, A., & Poonoi, P. (2020). Economic benefits of community-based tourism’s management: a case study of Ban Bua, Muang District Phayao. Journal of Management Sciences, 7(1), 153-174.
Pillay, M. & Rogerson, C. M. (2013). Agriculture-tourism linkages and pro-poor impacts: The accommodation sector of urban coastal KwaZulu-Natal, South Africa. Applied Geography, 36(January), 49-58. DOI: https://doi.org/10.1016/j.apgeog.2012.06.005
Trejos, B. & Chiang, L-R. N. (2009). Local eoconomic linkages to community-based tourism in rural Costa Rica. Singapore Journal of Tropical Geography, 30(3), 373-387. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-9493.2009.00375.x
UNCTAD. (2014). Enhancing Backward Linkages between Tourism and Other Sectors in Lao People's Democratic Republic. Geneva: United Nations.
Untong, A. & Guntawongwan, K. (2022). The Effect of Responsible Tourism Management on Business, Community and Visitors. Chiang Mai: School of Tourism Development, Maejo University.
Untong, A. & Phaokruen, A. (2021). Community capital and economic returns of Koh Yao Noi community based tourism, Phang Nga Province. Journal of Economics and Management Strategy, 8(1), 1-18.
World Bank. (2008) Organization of Eastern Caribbean States - Increasing Linkages of Tourism with the Agriculture, Manufacturing, and Service Sectors. Washington, D.C: World Bank.
Yodsuwan, C., et al. (2019). Local economic linkage between private enterprises and local communities: A comparative case study of Thailand tourism business developments. MFU Connexion, 8(2), 19-35.
