วิเคราะห์ขบวนการนักศึกษาไทยในช่วงความขัดแย้ง ทางการเมือง พ.ศ. 2549 – 2557

Main Article Content

ชยุตม์ พันธุ์สุวรรณ
สมศักดิ์ สามัคคีธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปรับบทบาทของขบวนการนักศึกษาไทยในช่วงความขัดแย้งทางการเมือง พ.ศ. 2549 – 2557 ทั้งในด้านประเด็นการเคลื่อนไหว องค์กรของขบวนการ วิธีการ และพื้นที่ในการเคลื่อนไหว ตลอดจนบริบททางสังคมอันเป็นเงื่อนไขของการปรับบทบาทนั้น โดยใช้เครื่องมือการวิจัยเชิงเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ขบวนการนักศึกษาไทยมีการปรับตัวเกิดจาก (1) การปรับภูมิทัศน์ทางการเมืองของภาคประชาชนในห้วงความขัดแย้งทางการเมือง (2) ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีการสื่อสาร (3) อิทธิพลทางความคิดของนักวิชาการปัญญาชนที่มีต่อขบวนการนักศึกษา และ (4) การเปลี่ยนผ่านสู่การเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ซึ่งได้ทำให้องค์กรนักศึกษาที่เป็นทางการมีบทบาทลดลง ส่วนกลุ่มอิสระและเครือข่ายไม่เป็นทางการมีบทบาทเพิ่มขึ้น ประเด็นการเคลื่อนไหวมีความหลากหลายและให้ความสำคัญกับประเด็นเชิงอัตลักษณ์มากขึ้น นอกจากนี้ รูปแบบการระดมทรัพยากรยังเปลี่ยนมาเน้นการระดมทรัพยากรบุคคลในเชิงคุณภาพและระดมทุนจากสาธารณชน ส่วนด้านยุทธวิธีจะเป็นการเคลื่อนไหวเชิงสัญลักษณ์ที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น โดยให้ความสำคัญกับการคัดเลือกประเด็น และความคิดสร้างสรรค์ในการสื่อความหมายเพื่อจุดประเด็นให้สังคมนำไปต่อยอดทางความคิดต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พันธุ์สุวรรณ ช., & สามัคคีธรรม ส. (2019). วิเคราะห์ขบวนการนักศึกษาไทยในช่วงความขัดแย้ง ทางการเมือง พ.ศ. 2549 – 2557. วารสารพัฒนาสังคมและยุทธศาสตร์การบริหาร, 21(2), 216–234. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jsd/article/view/151127
ประเภทบทความ
บทความวิจัย Research Article
ประวัติผู้แต่ง

สมศักดิ์ สามัคคีธรรม, คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

รองศาสตราจารย์ประจำ คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

เอกสารอ้างอิง

Atipayawong, V. (2008). The re-adjustment of the role of the Thai student movement
during 1984-1997. Bangkok: Kasetsart University.

Cheangsan, U. (2013). History of Kanmuang Phak Prachachon (people's politics): the ideas
and practices of "political activists" in the present. Bangkok: Thammasat University.

Chomsinsubmun, P. (2011). Student movements in Thailand: the analysis of urban student
movements from 6 October 1976 to 1988. Journal of Politics Administration and Law,
143-169.

Fernández, J. (2014). Facing the Corporate-University: The New Wave of Student Movements in
Europe. Journal for Critical Education Policy Studies, 191-213.

Gill, J., & DeFronzo, J. (2009). A Comparative Framework for the analysis of International Student
Movement. Social Movement Studies, 203-224.

Pansuwan, C. (2019). Fading Student movement? Reshaping the Roles of Student Movements
in the period of Political Turmoil 2004-2015. Bangkok: National Institute of Development
Administration.

Pintoptang, P. (2009). Political Framework Analysis of the Theory of Social Movement.
Chiangmai: Heinrich Boell Stiftung South East Asia.

Shirky, C. (2009). Here Comes Everybody: The Power of Organizing Without Organizations. New
York: Penguin Books.

Tamada, Y. (2008). Democracy, Democratization and De-Democratization in Thailand. Fahdeawgun,
98-139.

Weiland, K. L., Guzman, A., & O’Meara, K. (2013). Politics, Identity, and College Protest:
Then and Now. ABOUT CAMPUS, 2-9.