เครือข่ายทางสังคมในการพัฒนาสังคมระดับปฏิบัติการ: กรณีศึกษาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสองแห่งในจังหวัดแพร่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ได้ศึกษาเปรียบเทียบการขับเคลื่อนโครงการนวัตกรรมด้านการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นผ่านกรอบทฤษฎี ‘เครือข่ายทางสังคม’ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ในรูปแบบการสนทนากลุ่มเพื่อเปรียบเทียบโครงการบริการสาธารณะที่มีความโดดเด่นในระดับของความเป็นนวัตกรรม ได้แก่ (1) โครงการบริการจัดการของเสียมนุษย์อย่างถูกสุขภาวะโดยเทศบาลตำบลหนองม่วงไข่ และ (2) โครงการศูนย์กายอุปกรณ์และสุขภาวะโดยเทศบาลตำบลวังชิ้น ซึ่งต่างก็เป็นโครงการที่สามารถบรรเทาปัญหาความเร่งด่วนด้านสุขภาวะในพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยได้อาศัยการบริหารจัดการเครือข่ายทางสังคมที่มีความซับซ้อนและตัวแสดงที่หลากหลายจากพื้นที่ทั้งระบบราชการและภาคประชาสังคม การใช้กรอบทฤษฎี ‘เครือข่ายทางสังคม’ ทำให้สามารถระบุโครงข่ายความสัมพันธ์ระดับภายใน ได้แก่ เครือข่ายของผู้คนในพื้นที่ และระหว่างเจ้าหน้าที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รวมไปถึงองค์กรอื่น ๆ ในชุมชน และโครงข่ายความสัมพันธ์ระดับภายนอกที่สำคัญต่อการระดมทรัพยากรในการขับเคลื่อนโครงการ ได้แก่ แหล่งงบประมาณ องค์ความรู้ และทักษะเฉพาะ ทั้งนี้พบว่าในการดำเนินโครงการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้นจำเป็นต้องอาศัยการขับเคลื่อนเครือข่ายทางสังคมในระดับต่าง ๆ เพื่อลดอุปสรรคและข้อจำกัดเชิงสถาบัน และเพิ่มประสิทธิภาพในการขับเคลื่อนโครงการบริการสาธารณะ อย่างไรก็ตาม รูปแบบเครือข่ายสังคมที่แตกต่างกันย่อมส่งผลต่อลักษณะของทรัพยากรและความสัมพันธ์ที่แตกต่างกัน ซึ่งผลจากการวิเคราะห์ทั้งสองกรณีสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการปฏิรูปการพัฒนาสังคมของประเทศไทยเพื่อมุ่งเน้นให้ส่วนท้องถิ่นและชุมชนเข้ามามีบทบาทร่วมเป็นผู้นำนโยบายทางสังคมต่างๆ ไปสู่การปฏิบัติมากยิ่งขึ้น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Aral, S. (2016). The future of weak ties. The American Journal of Sociology, 121(6), 1931-1939. https://doi.org/10.1086/686293
Avin, C., Keller, B., Lotker, Z., Mathieu, C., Peleg, D., & Pignolet, Y.A. (2015). Homophily and the Glass Ceiling Effect in Social Networks. Proceedings of the 2015 Conference on Innovations in Theoretical Computer Science.
Burt, R. S. (2004). Structural holes and good ideas. The American Journal of Sociology, 110(2), 349-399. https://doi.org/10.1086/421787
Buskens, V., & Van De Rijt, A. (2008). Dynamics of networks if everyone strives for structural holes. The American Journal of Sociology, 114(2), 371-407.https://doi.org/10.1086/590674
Granovetter, M. (1983). The Strength of Weak Ties: A Network Theory Revisited. Sociological Theory, 1, 201–233. https://doi.org/10.2307/202051
Karimi, F., Génois, M., Wagner, C., Singer, P., & Strohmaier, M. (2018). Homophily influences ranking of minorities in social networks. Scientific Reports, 8.
Keaw Sangchoo. (2013). Water Management of Community Culture Basis for Social, Economic and Resource Management, Patthalung Province. [in Thai]. Bangkok: The Thailand Research Fund.
Lukkhasorn, P., & Lowatcharin, G. (2019). Conditions Conducive to Local Government Innovation in Thailand. Political Science and Public Administration Journal, 10(2), 109–126. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/polscicmujournal/article/view/134048
Thammasat University Research and Consultancy Institute. (2009). Report on Developments of Decentralisation in Thailand. [in Thai]. Bangkok: Department of Local Administration.
Nopparat Patheetin. (2018). Lessons of Self-Management of Community Organization Network: Case Study of Amnatchareon Province. [in Thai]. Bangkok: The Thailand Research Fund.
Provincial Community Development Office of Phrae. (2022). Report on the Quality-of-Life in Phrae Province in 2022. [in Thai]. Retrieved from https://phrae.cdd.go.th/wp-content/uploads/sites
Shutidate Yapukdee. (2022) The Transferring Mission to Local Administrative Organization: The Progress and Problems in Mission Transfer. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 2(3), 263-278.
