การศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาญี่ปุ่นในภาคใต้

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่นและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมดังกล่าว กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักศึกษาสาขาวิชาภาษาญี่ปุ่นจากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี และมหาวิทยาลัยทักษิณ จังหวัดสงขลา จำนวน 148 คน การวิจัยใช้วิธีการวิจัยเชิงพรรณนาวิเคราะห์ โดยใช้สถิติค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) รวมถึงใช้ Crosstabs และ Chi-square เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของตัวแปร ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษามีพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่นในระดับ "บ่อยครั้ง" โดยพฤติกรรมที่พบมากที่สุด คือ การเรียนรู้คำศัพท์จากการฟังเพลง รองลงมาคือ พฤติกรรมในระดับ“บางครั้ง” ที่พบมากที่สุด คือ การเข้าร่วมกลุ่มเรียนรู้หรือกิจกรรมออนไลน์ พฤติกรรมในระดับ“เป็นประจำ”ที่พบมากที่สุด คือ การฝึกทักษะการแปลภาษาญี่ปุ่นจากการใช้โปรแกรมการแปลหรือแอปพลิเคชันเฉพาะ ส่วนพฤติกรรมที่พบในระดับ“น้อยครั้ง” คือ การสร้างเนื้อหาเป็นภาษาญี่ปุ่น

การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ พบว่า ชั้นปีที่ศึกษา ผลการเรียนเฉลี่ย การสอบวัดระดับความสามารถภาษาญี่ปุ่น (JLPT) ประสบการณ์แลกเปลี่ยนและระยะเวลาแลกเปลี่ยน ณ ประเทศญี่ปุ่นมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ในขณะที่เพศ ความถี่ในการใช้ ระยะเวลาที่ใช้ต่อครั้ง และช่วงเวลาใช้งานไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่น ส่วนความต้องการสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้เพื่อการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นของนักศึกษา พบว่า นักศึกษาต้องการสิ่งสนับสนุน 2 ส่วนหลักๆ ได้แก่ สื่อสังคมออนไลน์เพื่อพัฒนาทักษะภาษาญี่ปุ่นด้วยตัวเองนอกชั้นเรียนและการนำสื่อสังคมออนไลน์มาประยุกต์ใช้ในชั้นเรียน  จากผลการวิจัยนี้จะเป็นประโยชน์ต่อการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นเพื่อช่วยให้ผู้สอนเข้าใจวัตถุประสงค์การใช้สื่อสังคมออนไลน์ของผู้เรียนมากขึ้นและนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นและการออกแบบกิจกรรมส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียนทั้งในและนอกชั้นเรียนได้