ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติในงานของ คามิน คมนีย์: วิเคราะห์เชิงวาทกรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้ มุ่งวิเคราะห์วาทกรรมความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติในงานของ คามิน คมนีย์ กลุ่มตัวอย่าง คือ วรรณกรรมของ คามิน คมนีย์ ทั้งหมด 18 เรื่อง โดยใช้ทฤษฎีวาทกรรมของมิเชล ฟูโกต์ และทฤษฎีวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศของเชอร์ริลล์ กล็อตเฟลตี เป็นแนวทางการวิเคราะห์ พบว่า งานของ คามิน คมนีย์ นำเสนอวาทกรรม 2 ชุด คือ 1) วาทกรรมการเดินทางกับธรรมชาติ ประกอบสร้างผ่านอุดมการณ์สำนึกนิเวศ 2 ลักษณะ ได้แก่ 1.1) การสร้างจิตสำนึกเชิงนิเวศ และ 1.2) มนุษย์กับการพึ่งพาและทำลายธรรมชาติ 2) วาทกรรมตัวตนกับธรรมชาติ ประกอบสร้างผ่านกฎไตรลักษณ์ ได้แก่ 2.1) สรรพสิ่งคืออนิจจัง 2.2) การตระหนักในทุกข์ และ 2.3) การไม่มีตัวตน โดยคามิน คมนีย์ ใช้การเดินทางเป็นสัญญะในการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ และสำนึกในพลังของธรรมชาติ ขณะเดียวกันคามินได้อธิบายความย้อนแย้งของมนุษย์ว่ามนุษย์ยังมุ่งเอาชนะธรรมชาติไปพร้อมกัน