การศึกษาความเครียดและวิธีเผชิญความเครียดของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ในอำเภอเมือง จังหวัดตรัง Study of Stress and Coping Strategies of High School Student in Muang District, Trang Province
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความเครียดของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย 2) เปรียบเทียบความเครียดของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) วิธีการเผชิญความเครียดของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในอำเภอเมือง จังหวัดตรัง โดยประชากรที่ใช้ในการศึกษาจำนวน 3,223 คน และสุ่มตัวอย่างได้ 356 คน การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิตามสัดส่วนประชากรนักเรียนในแต่ละโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปทางสถิติ สถิติที่ใช้คือ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ t – test, F – test และ LSD โดยกำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ผลการศึกษาพบดังนี้ 1)นักเรียนส่วนใหญ่มีความเครียดอยู่ในระดับสูงร้อยละ 52.1 2) นักเรียนที่มีเพศ แผนการเรียน ระดับการศึกษาของบิดาที่แตกต่างกัน มีความเครียดแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 3) นักเรียนมีวิธีการเผชิญความเครียดแบบมุ่งแก้ปัญหาในระดับปานกลาง ส่วนแบบมุ่งแก้ไขอารมณ์และแบบได้ประโยชน์น้อยอยู่ในระดับต่ำ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เศรษฐกิจ. วิทยานิพนธ์คุรุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสุขศึกษา, กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
จิราภรณ์ ภู่เทศ และ บารมี บุญทรง. (2555). ค่านิยมเกี่ยวกับการศึกษาของไทย: กรณีศึกษาจากสำนวน
ไทยและข่าวหนังสือพิมพ์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 18 (1), 91-109.
ชนิกานต์ ขำเหมือน. (2559). ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความเครียดของนักเรียนชั้นมัธยม
ศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบุรีรัมย์พิทยาคม. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการวิจัยและ
การจัดการด้านสุขภาพ. กรุงเทพมหานคร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เชษฐ์สุดา ผิวเผือก. (2558). เหตุผลที่นักเรียนเลือกเรียนแผนการเรียนวิทย์-คณิตของนักเรียนสาย
วิทย์-คณิต โรงเรียนอ้อมน้อยโสภณชนูปถัมภ์. ค้นเมื่อ ธันวาคม 15, 2560, จาก
https://wipaporn1v1486.blogspot.com/2015/02/blog-post.html.
ไทยรัฐฉบับพิมพ์. (2560). นักเรียนฆ่าตัวตาย. ค้นเมื่อ ธันวาคม 15, 2560, จาก https://www.thairath.
co.th/content/1103439.
ประชาชาติธุรกิจ. (2559). นักเรียนฆ่าตัวตาย. ค้นเมื่อ ธันวาคม 15, 2560, https://www.prachachat
.net/news_detail.php?newsid=1458912973
เนตรราตรี ท้าวโสม. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเครียดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จังหวัด สุพรรณบุรี.
กรุงเทพฯ :มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.2555.
สุนิสา ตะสัย. (2550). ความเครียดและการแก้ปัญหาความเครียดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
ในจังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาสร้างเสริมสุขภาพ มหาวิทยาลัย
สงขลานครินทร์.
สุภาภัทร ทนเถื่อน. (2553). การศึกษาความเครียดและวิธีเผชิญความเครียดของนักเรียนมัธยมศึกษา
ตอนปลาย. สารนิพนธสาขาวิชาจิตวิทยาพัฒนาการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุวัฒน์ มหัตนิรันดร์กุล และคณะ. (2540). รายงานการวิจัยเรื่องการสร้างแบบวัดความเครียดสวนปรุง
โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่. ค้นเมื่อ สิงหาคม 17, 2560, https://dmh.go.th/test/
stress/.
เอ็มไทนิวส์. (2559). นักเรียนฆ่าตัวตาย. ค้นเมื่อ ธันวาคม 15, 2560, https://news.mthai.com/gene
ral-news/535107.html
Best, J.W. (1993). Research in Education. Boston, M.A.: Allyn and Bacon.
Cassmeyer, L. (1995). Handbook of Stress: Theorical and clinical Aspect. New York:
FreePress.
Caver, C.S., Scheier, F. M., Weintraub, J. K. (1989). Assessing coping strategy: A theoretically based approach. Journal of Personality and Social Psyhology, 56, 267-283.
Dorland, Neuman W.A. (1994). Dorland‘s Illustrated Medical Dictionary. Philadelphia:
W.B.Sauders.
Jalowiec, A., (2003). The Jalowiec coping scale. Measurement of outcomes, 3,71-87.
Lazarus, R.S., & Folkman, S. (1984). Stress, Appraisal, and Coping. New York: Springer Publishing Company Inc.
Mondy, Wayne R, Arthur Sharplin, & and Edwin B. Flippo. (1988). Mangement: Concept
and practice. 4th ed. Boston: Allyn and Bacon.
Yamane, T. 1973. Statistic: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York: Harper&Row.
