การลดความเหลื่อมล้ำและไม่เป็นธรรมอย่างยั่งยืนยุคเปลี่ยนผ่านประเทศไทย The reduction of sustainable inequality and unfair Transitional period of Thailand

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีความประสงค์ที่จะนำเสนอหรือชี้ให้เห็นการลดความเหลื่อมล้ำและไม่เป็นธรรมที่เป็นปัญหารากเหง้าสะสมยาวนาน การต่อสู้ของอำนาจทางสังคมภายใต้บริบทและกลไกรัฐประชาธิปไตยไทยที่ดำเนินมากว่าแปดสิบกว่าปี สอดคล้องกับคำถามที่ประเทศทั่วโลกถูกตั้งคือ “Why Nations Fail” ทำไมมาตรฐานทางเศรษฐกิจแต่ละประเทศมีความแตกต่างกันมาก ประเทศหนึ่งร่ำรวยมากอีกประเทศหนึ่งยากจนมาก เมื่อได้ตรวจสอบสมมติฐานทางทฤษฎีแล้วไม่ว่าจะเป็นสมมติฐานทางภูมิศาสตร์ สมมติฐานทางวัฒนธรรมและสมมติฐานความไม่รู้ ไม่ได้มีนัยสำคัญต่อความแตกต่างเหลื่อมล้ำและไม่เป็นธรรม หากแต่สาเหตุหลักของความแตกต่างเรื่องดังกล่าว มีพื้นฐานที่มาจากการที่ประชาชนในประเทศนั้นขาดสิทธิทางการเมืองต่างหาก จนนำไปสู่ความขัดแย้งและการเรียกร้องให้มีการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง ในหลายประเทศรวมทั้งประเทศไทยที่เริ่มปรากฏการณ์ให้เห็นเด่นชัดมาตั้งแต่ปี 2548 เกิดการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 เหตุการณ์ 19 พฤษภาคม 2553 เกิดวาทกรรม “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง หรือ เลือกตั้งก่อนปฏิรูป” นำสู่การรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 และร่างรัฐธรรมนูญฉบับที่ 20 ที่ อธิบายว่าเป็นยุคเปลี่ยนผ่าน ผู้เขียนเชื่อว่าการมุ่งแก้ปัญหาที่ระบบอย่างเดียวไม่สามารถที่จะบรรลุวิสัยทัศน์ “มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” ได้ หากไม่พัฒนาคนควบคู่กันไป นั้นคือ การพัฒนาประชาชนและราษฎรให้มีความเป็นพลเมือง ส่งเสริม ขยายฐานสิทธิทางการเมืองของประชาชนให้กระจายไปทุกระดับ ผู้นำประเทศดำเนินนโยบายและแผนบริหารประเทศที่ถูกต้อง จากคนที่ถูกต้อง กลไกต่างๆจะขับเคลื่อนโดยธรรมชาติ ปัญหาความเหลื่อมล้ำและไม่เป็นธรรมจะลดลงและความเจริญจะตามมาเองเป็นการพัฒนาที่ยั่งยืน