ผลการฝึกวิ่งแบบผสมผสานที่มีต่อความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไว ของนักกีฬาฟุตซอลหญิง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลการฝึกวิ่งแบบผสมผสานที่มีต่อความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาฟุตซอลหญิง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักกีฬาฟุตซอลหญิง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา จำนวน 15 คน ปี 2562 ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) โดยจะเข้าร่วมการฝึกโปรแกรมการวิ่งแบบผสมผสาน ดังนี้ การฝึกวิ่งรูปแบบ ตัว M การฝึกวิ่งรูปแบบตัว I การฝึกวิ่งรูปแบบตัว X การฝึกวิ่งรูปแบบตัว S เป็นระยะ เวลา 8 สัปดาห์ ทำการฝึกโปรแกรมการวิ่งแบบผสมผสานให้เสร็จสิ้นก่อนการฝึกซ้อมโปรแกรมการฝึกฟุตซอลตามปกติ จะทำการทดสอบความเร็วโดยแบบทดสอบวิ่ง 20 เมตรและทำการทดสอบความคล่องแคล่วว่องไวโดยแบบทดสอบ Illinois Agility Run Test ก่อนการฝึกโปรแกรม หลังการฝึก 4 สัปดาห์และหลังการฝึก 8 สัปดาห์ นำข้อมูลจากการทดสอบมาวิเคราะห์ โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวแบบวัดซ้ำ (One-way Analysis of Variance With Repeated Measures) และกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยพบว่าเมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยผลของการทดสอบความเร็ว ก่อนการฝึกโปรแกรม มีค่าเฉลี่ยของความเร็วแตกต่างจากหลังการฝึก 4 สัปดาห์ และหลังการฝึก 8 สัปดาห์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเมื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยผลของการทดสอบความคล่องแคล่วว่องไว ก่อนการฝึกโปรแกรม มีค่าเฉลี่ยของความคล่องแคล่วว่องไวแตกต่างจากหลังการฝึก
4 สัปดาห์ และหลังการฝึก 8 สัปดาห์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปได้ว่าโปรแกรมการฝึกวิ่งแบบผสมผสานที่มีต่อความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาฟุตซอลหญิงที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นสามารถนำไปใช้ฝึกเสริมเพื่อพัฒนาสมรรถภาพทางกายด้านความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวให้มีประสิทธิภาพที่ดียิ่งขึ้น