การเพิ่มศักยภาพพระสงฆ์ต่อการพัฒนาชุมชนในจังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

     การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดการส่งเสริมศักยภาพพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชนตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ 2) เพื่อศึกษาหลักธรรมเกี่ยวข้องกับการเสริมศักยภาพของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน3) เพื่อบูรณาการหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มศักยภาพของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน 4) เพื่อนำเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับ “การเพิ่มศักยภาพพระสงฆ์ต่อการพัฒนาชุมชนในจังหวัดนครศรีธรรมราช”การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยรวบรวมข้อมูลทางเอกสาร สัมภาษณ์เชิงลึก และจัดเวทีเสวนากลุ่ม จากผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 16 รูปคน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่  แบบสัมภาษณ์ และวิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีพรรณนา
     ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดการส่งเสริมศักยภาพพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชนตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พบว่า แนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการส่งเสริมศักยภาพ ประกอบด้วย ความรู้ มีทักษะ วางตนเหมาะสม และทัศนคติเป็นการพัฒนาขีดความสามารถของตนเอง และการนำความรู้ความสามารถมาใช้ในการพัฒนาชุมชน 2) หลักธรรมเกี่ยวข้องกับการเสริมศักยภาพของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน พบว่า หลักพาหุสัจจะ หลักอิทธิบาท หลักสัปปุริสธรรม มัชฌิมาปฏิปทา มีความสอดคล้องกับการเสริมศักยภาพของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน 3) การบูรณาการหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มศักยภาพของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน พบว่า ด้านความรู้บูรณาการเข้าพาหุสัจจะ ด้านทักษะบูรณาการเข้าอิทธิบาท ด้านการวางตนที่เหมาะสมบูรณาการเข้าสัปปุริสธรรม และ ด้านทัศนคติบูรณาการเข้ามัชฌิมาปฏิปทา 4) รูปแบบการเพิ่มศักยภาพพระสงฆ์ต่อการพัฒนาชุมชนในจังหวัดนครศรีธรรมราช เรียกว่า CAPABLE Model C=Curiosity ใฝ่หาความรู้ A=Amend การปรับปรุง P=Participation ความร่วมมือ A=Attitude  ทัศนคติ B=Best practice แนวทางการปฏิบัติติที่ดี L=Leadership  เป็นผู้นำทางจิตใจ E= Exchange เปลี่ยนแปลง