การพัฒนาการท่องเที่ยวบนฐานวัฒนธรรมการอนุรักษ์: กรณีชุมชนกะเหรี่ยงโปว์ ตำบลแก่นมะกรูด อำเภอบ้านไร่ จังหวัดอุทัยธานี

บทคัดย่อ

ประเทศไทยมีบทเรียนความสำเร็จในเรื่องการพัฒนาการท่องเที่ยวแต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีผลกระทบที่มาจากการท่องเที่ยวที่พัฒนาไปอย่างล้นเกิน โดยไม่มีการกำกับดูแล แม้ในระยะต่อมา จะมีการส่งเสริมการท่องเที่ยวที่เน้นคุณภาพและเอื้อประโยชน์ต่อชุมชนและสิ่งแวดล้อม แต่ในหลายกรณี ชุมชนเป็นเพียงฉากหลังของการท่องเที่ยวและนักท่องเที่ยวได้แต่เพียงเปลี่ยนสถานที่เที่ยวไปเรื่อย ๆ แต่ไม่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิถีวัฒนธรรมของชุมชน โจทย์วิจัยคือทำอย่างไรที่จะทำให้ชุมชนเป็นมากกว่าฉากหลังการท่องเที่ยว และทำอย่างไรให้กิจกรรมการท่องเที่ยวย้อนกลับมาส่งเสริมแนวทางการอนุรักษ์ในชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิถีวัฒนธรรมชุมชนที่มีพื้นฐานอยู่บนแนวคิดและปรัชญาการอนุรักษ์อยู่แล้ว

บทความนี้มีเป้าหมายคือการอธิบายกระบวนการนำแนวคิดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์มาพัฒนาเนื้อหาสาระที่ทำให้นักท่องเที่ยวหรือคนภายนอกได้เรียนรู้ถึงวิถีชีวิตอันทำให้ชุมชนอยู่อาศัยสอดคล้องกับธรรมชาติ โครงการนี้ใช้วิธีการทบทวนเอกสาร การเก็บข้อมูลภาคสนาม การสัมภาษณ์เจาะลึกบุคคลในชุมชนการสัมภาษณ์กลุ่ม เน้นที่ผู้อาวุโส ผู้นำ และคนรุ่นใหม่ที่สนใจเรื่องราวของชุมชน

การนำข้อมูลมาวิเคราะห์เพื่อวางจุดสนใจและเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ และพัฒนาคู่มือท่องเที่ยวที่นำเสนอประสบการณ์และกระตุ้นให้เกิดการท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้และการเคารพวัฒนธรรมท้องถิ่น แต่ในขณะเดียวกัน ก็เข้าใจถึงสภาพการเปลี่ยนแปลงทางสังคมวัฒนธรรมและการปรับตัวของชุมชนความสร้างสรรค์อีกประการคือการให้คนในชุมชนมีโอกาสบอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์และความสำคัญของแหล่งธรรมชาติจากมุมของชุมชนเอง