ภาษากวี : ศาสตร์และศิลป์การสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ

Main Article Content

แวอาซีซะห์ ดาหะยี

บทคัดย่อ

ภาษากวี เป็นเครื่องมือการสื่อสารที่สร้างสรรค์โดยการใช้ถ้อยคำ จังหวะและลีลา มีองค์ประกอบการสื่อสารที่ชัดเจนทั้งในองค์ประกอบทางโครงสร้างของการสื่อสาร ซึ่งประกอบด้วยผู้ส่งสาร สาร สื่อ และผู้รับสาร และองค์ประกอบที่สร้างความไพเราะและงดงาม ประกอบด้วยการเลือกสรรคำ การใช้เสียงสูงต่ำหรือลีลาและจังหวะ การเลือกคำที่สื่อความหมาย และการเลือกเนื้อความที่ให้แง่คิดเชิงสร้างสรรค์ นอกจากนี้ บทบาทในการสื่อสารเป็นอีกส่วนหนึ่งที่เสริมให้การสื่อสารมีประสิทธิภาพ ทั้งบทบาทของการสื่อสารต่อบุคคล บทบาทของการสื่อสารต่อสังคม บทบาทที่พิเศษและสำคัญอีกประการหนึ่งของภาษากวี คือ บทบาทในการแสดงอารมณ์ความรู้สึก และบทบาทในการแสดงออกทางเสียง เพื่อให้เกิดลีลาจังหวะศิลปะ และคุณค่าในการสื่อสารด้วยภาษากวีเป็นสิ่งจำเป็นที่ผู้ส่งสารต้องเรียนรู้ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการสื่อสารมากขึ้น โดยเฉพาะในเรื่องของความเปรียบหรือโวหารภาพพจน์ เช่น ภาพพจน์แบบอุปมาภาพพจน์แบบอุปลักษณ์ ภาพพจน์แบบบุคลาธิษฐาน และการใช้สัญลักษณ์ ทั้งนี้ เพื่อประโยชน์ในการอยู่ร่วมกันโดยสันติ

Article Details

บท
บทความปริทัศน์