แนวทางการอนุรักษ์และพัฒนาลิเกป่าในจังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

ลิเกป่า ศิลปะการละเล่นของคนในท้องถิ่นภาคใต้ทั้ง พัทลุง ตรัง กระบี่ และนครศรีธรรมราช บางครั้งเรียกลิเกรำมะนา องค์ประกอบของการแสดงลิเกป่า ประกอบด้วย คณะลิเกป่า เครื่องดนตรี การแต่งกาย โอกาสในการแสดง ความเชื่อและพิธีกรรม เรื่องที่นิยมนำมาแสดงและสถานที่ แนวคิดและทฤษฎีสำหรับการอนุรักษ์และพัฒนานั้นใช้แนวคิดวัฒนธรรมคือ ความหมายของคลิฟฟอร์ด เกียร์ซ และแนวคิดการอนุรักษ์และพัฒนาสื่อการแสดงพื้นบ้าน โดยใช้ทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผล ทั้งนี้ควรเริ่มต้นที่เจ้าของหรือปราชญ์ชาวบ้านต้องมีความตระหนักร่วมและเข้าใจระบบของการอนุรักษ์และพัฒนาด้วย ส่วนแนวทางการอนุรักษ์ลิเกป่านั้นจำเป็นต้องอนุรักษ์รูปแบบการละเล่น อนุรักษ์ศิลปินทั้งศิลปินอาชีพและศิลปินเยาวชนและอนุรักษ์ผู้ชม ทั้งผู้ชมสูงวัย และเยาวชน แนวทางการพัฒนานั้น ต้องพัฒนาโครงสร้างของการแสดงคือต้องใช้ภาษาให้เข้าใจง่าย สั้นกระชับ มีการอธิบายความก่อนการแสดง ต้องพัฒนาการแต่งกายให้สวยงามทันสมัย และองค์ประกอบเสริม เช่น เพิ่มเครื่องดนตรีสมัยใหม่เข้าผสมผสานกับรำมะนา กลอง โหม่ง และฉิ่ง นอกจากนี้แล้วควรพัฒนาให้เป็นแบบเรียนของสถานศึกษาเพื่อเยาวชนจะได้ศึกษาและร่วมอนุรักษ์พัฒนาสืบสานในระยะยาวต่อไป