ปัญหาการปรับใช้อนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ ๑๘๘ ว่าด้วยการทำงานในภาคประมง ค.ศ. ๒๐๐๗ (C 188) ที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ในอุตสาหกรรมประมงไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (๑) เพื่อศึกษาและวิเคราะห์หลักกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองแรงงานประมงที่สอดคล้องกับการค้ามนุษย์และการบังคับใช้แรงงานตามกฎหมายภายในประเทศและกฎหมายระหว่างประเทศรวมถึงกฎหมายสิทธิมนุษยชน (๒) เพื่อศึกษาวิเคราะห์ถึงหลักเกณฑ์และปัญหาในการปรับใช้ของกฎหมายไทยในการปฏิบัติตามพันธกรณีระหว่างประเทศ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบไปด้วย ข้อมูลทางเอกสาร ได้แก่ กฎหมายไทยที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์และแรงงานประมงในประเทศไทยรวมทั้งกฎหมายระหว่างประเทศ วิทยานิพนธ์ บทความทางวิชาการ เป็นต้น
ผลการวิจัยพบว่า ประเทศไทยมีกฎหมายที่คุ้มครองแรงงานประมงแต่เดิมอยู่แล้วหลายฉบับ โดยฉบับล่าสุด คือ พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานในงานประมง พ.ศ. ๒๕๖๒ ที่ได้อนุวัติการมาจาก C 188 ซึ่งถือว่าเป็นกฎหมายเฉพาะที่คุ้มครองแรงงานประมง โดยส่วนใหญ่จะมีการนำสาระสำคัญที่ปรากฏอยู่ใน C 188 มาใช้ในการร่างกฎหมายคุ้มครองแรงงานประมง แต่ในทางปฏิบัติยังคงพบช่องว่างของกฎหมาย เช่น เงื่อนไขในการทำงานรวมถึงสภาพการทำงานในงานประมง การรักษาพยาบาล การเข้าประกันสังคม และความปลอดภัยในการทำงาน ฯลฯ ซึ่งประเทศไทยยังไม่สามารถปรับใช้กฎหมายให้มีความสอดคล้องกับ C 188 ได้แก่ การกำหนดมาตรการในการคุ้มครองแรงงานประมงเพื่อลดปัจจัยความเสี่ยงของการเกิดแรงงานบังคับและค้ามนุษย์ รวมถึงการปรับใช้กลไกและองค์ความรู้ในการบังคับใช้กฎหมายที่ข้อเท็จจริงอาจนำไปสู่ข้อบ่งชี้ของเรื่องแรงงานบังคับหรือการค้ามนุษย์ในแรงงานประมง เป็นต้น ฉะนั้นแล้วประเทศไทยควรมีการแก้ไขกฎหมายและระเบียบให้สอดคล้องกับ C 188 เพื่อยกระดับมาตรฐานการประมงไทยให้เท่าเทียมกับมาตรฐานสากล และลดความเสี่ยงที่จะให้แรงงานประมงเข้าสู่วงจรการค้ามนุษย์และแรงงานบังคับ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นิชธิวัลย์ แขรัตนะ. “ปัญหากฎหมายของพิธีสารเพื่อป้องกัน ปราบปรามและลงโทษการค้ามนุษย์โดยเฉพาะสตรีและเด็ก”. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. คณะนิติศาสตร์ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๙.
วิทยา เบ็ญจาธิกุล. “ทางการแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ในแรงงานประมงทะเลของประเทศไทย”. วารสารวิชาการ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ปีที่ ๖ ฉบับที่ ๑ (๒๕๖๐) : ๙๙-๑๐๐.
ศิริวรรณ ว่องเกียรติไพศาล และคณะ. “ค้ามนุษย์แรงงานในเรือประมงทะเล”. กรุงเทพมหานคร : บจก. วี.พริ้นท์ (๑๙๙๑), ๒๕๕๖.
สถิต ลิ่มพงศ์พันธุ์. “สิทธิมนุษยชนกับการประกันสังคม”. วารสารนิติศาสตร์. ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๙ (๒๕๒๔) : ๓-๔.
Human Right Watch. World Report 2019. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.hrw.org/sites/default/files/world_report_download/hrw_ world_report_2019.pdf [๒๐ มกราคม ๒๕๖๓].
International Labour Organization. ข้อค้นพบจากงานวิจัยวัดผลความก้าวหน้าเกี่ยวกับแรงงานประมงและอาหารทะเลในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : ม.ป.พ., ๒๕๖๓.
International Labour Organization. C188 - Work in Fishing Convention, 2007 (No. 188). [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:11300:0::NO::P11300_INSTRUMENT_ID:312333 [๔ มกราคม ๒๕๖๓].
International Labour Organization. ร่าง การวิเคราะห์ช่องว่างของอนุสัญญาว่าด้วยการทำงานในภาคการประมง พ.ศ. ๒๕๕๐ (ฉบับที่ ๑๘๘) กับกฎหมายกฎระเบียบและมาตรการอื่น ๆของประเทศไทยที่เกี่ยวกับสภาพการทำงานบนเรือประมง. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---asia/---ro-bangkok/documents/publication/wcms_557740.pdf [๑๒ มิถุนายน ๒๕๖๓].
Ministry of Foreign Affairs of the Kingdom of Thailand. ไทยยื่นสัตยาบันสารอนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ฉบับที่ ๑๘๘ ว่าด้วยการทำงานในภาคการประมง พ.ศ. ๒๕๕๐ (ค.ศ. ๒๐๐๗) / Thailand Ratifies ILO’s Work in Fishing Convention No. 188, 2007 (C188). [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://www.mfa.go.th/main/th/news3/6886/99718-ไทยยื่นสัตยาบันสาร [๑ มิถุนายน ๒๕๖๓].
United Nations Human Rights. Human Rights and Human Trafficking. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.ohchr.org/Documents/Publications/FS36_en.pdf [๒๕ มกราคม ๒๕๖๓].
