การบริหารงานบุคคลตามหลักพุทธธรรมาภิบาลในยุคดิจิทัล

Main Article Content

ภัคภพ์ไผทท์ ภคสกุลวงศ์
อานนท์ เมธีวรฉัตร

บทคัดย่อ

     บทความทางวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทฤษฎีการบริหารงานบุคคลตามหลักธรรมาภิบาล โดยนำธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาประยุคต์ใช้ เพื่อให้เข้ากับโลกยุคดิจิทัล ซึ่งในปัจจุบันนี้ แม้องค์กรต่าง ๆ จะมีวิสัยทัศน์ พันธกิจ นโยบาย ดีเพียงใดก็ตาม หากแต่คนในองค์กรหรือพนักงานในองค์กรไม่ปฏิบัติตาม ก็ไม่สามารถบรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมายได้ ดังนั้นการบริหารงานบุคคลในองค์กรจึงมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง จะเห็นได้ว่ามีการคิดค้นทฤษฏีเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม วิธีการบริหารงานบุคคลที่ทันสมัย ใช้ได้ตลอดกาลไม่เปลี่ยนแปลงคือคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สิ่งที่ตรัสไว้เป็นจริงทุกประการ โดยเฉพาะ “สัปปุริสธรรม ๗ ประการ” คือธรรมของสัตบุรุษ คุณสมบัติของคนดี ซึ่งสามารถนำมาปรับใช้กับ “หลักธรรมาภิบาล” เพื่อแสดงให้เห็นว่าธรรมะของพระพุทธองค์สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการจัดการทรัพยากรบุคคลตามอุดมคติทางพระพุทธศาสนา และบรรลุความสำเร็จในการจัดการทรัพยากรบุคคลได้ เพราะเป็นศาสตร์ที่พูดถึงความจริงของชีวิตมนุษย์ ความจริงของธรรมชาติ รวมไปถึงแนวทางในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามวิถีพุทธศาสตร์ ซึ่งสามารถประยุกต์ใช้กับบุคลากรในองค์กรต่าง ๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภคสกุลวงศ์ ภ., และ เมธีวรฉัตร อ. “การบริหารงานบุคคลตามหลักพุทธธรรมาภิบาลในยุคดิจิทัล”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, ปี 8, ฉบับที่ 2, สิงหาคม 2021, น. 357-69, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/252455.
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กัลยา นาคลังกา. “การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการของสหกรณ์เคหสถานชุมชนริมคลองลาดพร้าว”. บทความวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. เล่มที่ ๒ (ธันวาคม ๒๕๖๑) : ๑๒๐-๑๓๓.

ถวิลวดี บุรีกุล. ธรรมาภิบาล: กลไกสำคัญในการปฏิรูปเพื่อพัฒนาประเทศ. บทความใน KPI YEARBOOK: ดุลอำนาจในการเมืองการปกครองไทย. กรุงเทพมหานคร : สถาบันพระปกเกล้าฯ, ๒๕๕๘.

ปรียาพร วงศ์ธนุตรโรจน์. จิตวิทยาการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพมหานคร, ๒๕๕๓.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุดคำวัด. กรุงเทพมหานคร : วัดราชโอรสารามราชบัณฑิต, ๒๕๔๘.

พระมหาสมบูรณ์ วุฑฺฒิกโร (พรรณา). “ประเด็นโต้แย้งว่าด้วยพระพุทธศาสนาเพื่อสังคม”. วารสาร บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์. ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๔ (ตุลาคม – ธันวาคม ๒๕๔๙) : ๕๒.

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพมหานคร : ราชบัณฑิตยสถาน, ๒๕๕๖.

วิจิตร ศรีสะอ้าน. ลักษณะและความสำคัญของการบริหารงานบุคคล. พิมพ์ครั้งที่ ๑๑. นนทบุรี : หาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๓๒.

วีระ อำพันสุข. พุทธธรรมกับการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภา, ๒๕๒๐.

พระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). การเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน พระธรรมปิฎก. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ธรรมสภา, ๒๕๒๙.

พระมหาไกรวรรณ์ ชินทตฺติโย. “การบริหารองค์กรธุรกิจตามหลักพุทธธรรมาภิบาล”. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๑ (เมษายน ๒๕๖๐) : ๖๑-๗๒.

Beach, Dale. Personal. The Management of People at Work. New York: Macmillan Company, 1965.

Becker B.E. Husselid, M.A. and Ulrich, The HR Scorecard: Linking People. Strategy and Performance. Boston: Harvard Business School Press, 2001.

Tayler Frederick. The Principle of Scientific Management. New York: Harper and Row, 2017.

คณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. “ธรรมาภิบาล (Good Governance) สำคัญอย่างไรต่อระบบราชการ”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://gorporonline.com/articles/how-important-is-good-governance-to-the-bureaucracy/, ๒๕๖๔.

WYNNSOFT SOLUTION. “ทำความรู้จักโลกในยุคดิจิตัล”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://wynnsoft-solution.com/บทความ/Get-to-know-the-world-in-the-digital-age, ๒๕๖๔.