แนวคิดพระโพธิสัตว์ในฐานะรากฐานทางปรัชญาสังคมและการเมือง

Main Article Content

พระมหาสมเจต สมจารี (หลวงกัน)

บทคัดย่อ

     บทความวิจัยเชิงเอกสารเรื่อง “การศึกษาเชิงวิเคราะห์แนวคิดพุทธภาวะในพุทธปรัชญา” นี้มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ ดังนี้ (๑) เพื่อศึกษาแนวคิดพุทธภาวะในพุทธปรัชญาเถรวาท (๒) เพื่อศึกษาแนวคิดพุทธภาวะในพุทธปรัชญามหายาน และ (๓) เพื่อวิเคราะห์แนวคิดพุทธภาวะในพุทธปรัชญาเถรวาทและพุทธปรัชญามหายาน ระเบียบวิธีการวิจัย คือ ศึกษาจากคัมภีร์พระไตรปิฎกและเอกสารที่เกี่ยวข้อง ซึ่งบทความนี้ได้นำเนื้อหาบางส่วนมานำเสนอเพื่อยืนยันว่า แนวคิดพระโพธิสัตว์สามารถนำมาเป็นรากฐานของปรัชญาสังคมและการเมืองได้ ผลวิจัยพบว่า ปรัชญาสังคมและการเมืองจะกล่าวถึงปัญหาที่เกิดจากสิทธิเสรีภาพ ความยุติธรรมและความเสมอภาคของปัจเจกชนที่อยู่ในสังคมใหญ่จะมีความซับซ้อนร่วมถึงสัมพันธ์ของผู้คนในสังคมนั้นก็ซับซ้อนเช่นกัน ในสังคมนั้นจะมีผู้ปกครองเป็นผู้ใช้อำนาจที่ได้รับจากสมาชิกของสังคมมอบให้ทำหน้าที่ปกครองเพื่อให้สังคมเกิดความสันติสุข แต่เมื่อผู้ปกครองไม่มีคุณธรรมก็จะทำให้เกิดปัญหาในการปกครอง แนวคิดพระโพธิสัตว์จะมีลักษณะมุ่งเน้นเพื่อช่วยเหลือมนุษย์และสรรรพสัตว์ให้พ้นจากความทุกข์ด้วยความกรุณามีปณิธานอย่างแรงกล้าที่ได้ช่วยขนสัตว์ทั้งหลายให้ข้ามโอฆะกันดารอันเป็นบ่อแห่งทุกข์นี้จนหมดสิ้นแล้ว ด้วยคุณลักษณะดังกล่าวจึงสามารถนำมาเป็นรากฐานของปรัชญาสังคมและการเมืองได้เป็นอย่างดี

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สมจารี (หลวงกัน) พ. “แนวคิดพระโพธิสัตว์ในฐานะรากฐานทางปรัชญาสังคมและการเมือง”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, ปี 8, ฉบับที่ 2, สิงหาคม 2021, น. 21-36, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/252904.
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

บุณย์ นิลเกษ. พุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพมหานคร : แพร่พิทยา, ๒๕๒๖.

ประทุม อังกูรโรหิต, พระมหาประณิธานของพระโพธิสัตว์ : ข้อโต้แย้งทางปรัชญา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๓.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์ (ชำระเพิ่มเติมช่วงที่ ๑/เสริม). พิมพ์ครั้งที่ ๑๔. กรุงเทพมหานคร : บริษัท ธนธัชการพิมพ์, ๒๕๕๓.

นิธิ เอียวศรีวงศ์. การเมืองไทยสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี. พิมพ์ครั้งที่ ๑๒. กรุงเทพมหานคร : มติชน, ๒๕๕๙.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชมหาวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

วศิน อินทสระ. พุทธปรัชญามหายาน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๓๒.

วิทยากร เชียงกูล. ปรัชญาการเมือง เศรษฐกิจ สังคม. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร : สายธาร, ๒๕๕๒.

สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์. พระปฐมสมโพธิกถา. พิมพ์ครั้งที่ ๗. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๔๙๘.

สมภาร พรมทา. ปรัชญาสังคมและการเมือง. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

สมภาร พรมทา. พุทธศาสนามหายานนิกายหลัก. พิมพ์ครั้งที่ ๑. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๐.

สุมาลี มหณรงค์ชัย. พุทธศาสนามหายาน (ฉบับปรับปรุงแก้ไข). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, ๒๕๔๓.

สุมาลี มหณรงค์ชัย. พุทธศาสนามหายาน (ฉบับปรับปรุงแก้ไข). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ศยาม, ๒๕๕๒.

เสฐียร พันธรังสี ราชบัณฑิต, ศ.พิเศษ. พุทธศาสนามหายาน. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, ๒๕๔๓.

เสถียร โพธินันทะ. ชุมนุมพระสูตรมหายาน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์บรรณาคาร, ๒๕๑๖.

เสถียร โพธินันทะ. ปรัชญามหายาน. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๕๕.

อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพมหานคร : กรุงสยามการพิมพ์, ๒๕๒๐.

ทวี สุรฤทธิกุล. ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา https://siamrath.co.th/n/๑๙๖๗๕, [๑ มีนาคม ๒๕๖๒].

พระบรมราโชวาท. พระปฐมบรมราชโองการเนื่องในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา https://thaipsyop.wordpress.com. [๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒].