ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติ ร่วมกับการเรียนแบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อนที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ทักษะการสื่อสารและเจตคติต่อการเรียนภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (๑) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียนของนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อน (๒) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการสื่อสารภาษาญี่ปุ่นระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียนของนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อน (๓) เพื่อศึกษาเจตคติต่อการเรียนวิชาภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อนกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓/๔ โรงเรียนบ้านสวนอุดมวิทยา จำนวน ๑ ห้องเรียน ๒๙ คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ (๑) แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รายวิชาภาษาญี่ปุ่น ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ จำนวน ๔ แผน (๒) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาญี่ปุ่น เป็นแบบปรนัยชนิดเลือกตอบ ๔ ตัวเลือก จำนวน ๔๐ ข้อ (๓) แบบวัดทักษะการสื่อสารภาษาญี่ปุ่น (๔) แบบวัดเจตคติต่อการเรียนวิชาภาษาญี่ปุ่น รูปแบบการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง มีแผนการวิจัยแบบ One Group Pretest – Posttest Design สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าทดสอบที (t-test dependent)
ผลการวิจัยพบว่า (๑) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ (๒) ทักษะการสื่อสารภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ (๓) เจตคติต่อการเรียนวิชาภาษาญี่ปุ่นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้การแสดงบทบาทสมมติร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อน ภาพรวมคะแนนเฉลี่ย อยู่ในระดับดี
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ. การเรียนรู้แบบร่วมมือ. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว, ๒๕๔๕.
กระทรวงศึกษาธิการ. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขึ้นพื้นฐานพุทธศักราช ๒๕๕๑. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, ๒๕๕๑.
กระทรวงศึกษาธิการ. ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นและภาษาเยอรมัน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สกสค, ๒๕๕๖.
กานต์ญาณิศา สุนทร. “การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒”. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. ปีที่ ๑๕ ฉบับที่ ๓ (กันยายน-ธันวาคม ๒๕๖๔) : ๑๓๑-๑๔๑.
ฐิติพงศ์ เหลืองสุวรรณ. “ผลของการใช้กิจกรรมบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษและเจตคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๕๗.
ณัฐสุดา สุภารัตน์. “ความสามารถในการพูดภาษาญี่ปุ่นและเจตคติต่อการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีสอนโดยใช้การแสดงบทบาทสมมติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕”. วารสารบัณฑิตศึกษา. ปีที่ ๑๗ ฉบับที่ ๗๖ (มกราคม-มีนาคม ๒๕๖๓) : ๔๗-๕๕.
ทิศนา แขมมณี. ศาสตร์การสอน:องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๖๒.
นงเยาว์ อุทุมพร. เครื่องมือและเทคนิควิธีการรวบรวมข้อมูลสำหรับการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: เฮ้าส์ ออฟ เคอร์มิสท์, ๒๕๕๘.
พัดชา บุตรคีวงศ์. “การวิจัยและพัฒนาวิธีการเพื่อนช่วยสอน โดยเพื่อนร่วมชั้นแบบจับคู่เพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ โรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย”. วารสาร e-Journal of Education Studies, Burapha University. ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๓ (กรกฎาคม - กันยายน ๒๕๖๒) : ๑๘-๓๑.
อาชวิน นิสสัยกล้า. “การพัฒนาทักษะการพูดภาษาจีนเพื่อการสื่อสารโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑”. วารสารราชพฤกษ์. ปีที่ ๒๐ ฉบับที่ ๑ (มกราคม-เมษายน ๒๕๖๕) : ๑๕๖-๑๖๖.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. หลักการสอน (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์, ๒๕๕๓.
อิสริยชัย นามบัณฑิต. “ผลการจัดกิจกรรมการเรียนคีย์บอร์ดเบื้องต้นของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ โดยใช้เทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อน”. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา, ๒๕๖๒.
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. “ความเป็นมาของ อีอีซี (EEC)”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.eeco.or.th/th/government-initiative [๑ สิงหาคม ๒๕๖๕].