หลักฆราวาสธรรม ๔ หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (๑) ศึกษาระดับหลักฆราวาสธรรม ๔ หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว (๒) เปรียบเทียบความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว ตามปัจจัยส่วนบุคคล (๓) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรม ๔ กับความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว และ (๔) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง กับความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ คือ ประชาชนเขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร จำนวน ๔๐๐ คน การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test ค่า F-test และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า (๑) หลักฆราวาสธรรม ๔ หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าวอยู่ในระดับสูง (๒) ประชาชนเขตลาดพร้าว ที่มีอาชีพแตกต่างกัน มีความผาสุกทางจิตวิญญาณแตกต่างกัน อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ (๓) หลักฆราวาสธรรม ๔ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .๐๑ และ (๔) หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความผาสุกทางจิตวิญญาณ ของประชาชนเขตลาดพร้าว อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .๐๑
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คณะอนุกรรมการขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง. การสร้างกระบวนการขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟริค จำกัด, ๒๕๖๐.
ณัฐศรัณย์ ชุมวรฐายี. “ศึกษาหลักฆราวาสธรรม ๔ ในการดำเนินชีวิตของผู้ปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาวัดปัญญานันทาราม จังหวัดปทุมธานี”. สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิปัสสนาภาวนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๐.
ปริศนา โลมากุล. “การประยุกต์ใช้แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงในชีวิตประจำวันของประชาชนในอำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี”. งานนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการสาธารณะ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา, ๒๕๖๐.
พระครูปริยัติธรรมวิบูล (ชวี อิสฺสโร). “รูปแบบการเสริมสร้างความผาสุกทางจิตวิญญาณของผู้สูงอายุตามหลักพุทธจิตวิทยา”. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาพุทธจิตวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๐.
พระครูสังฆรักษ์แดนชัย อภิชโย. “การใช้หลักฆราวาสธรรมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตเทศบาล ตำบลสทิงพระ อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๐.
วิทย์ วิศทเวทย์. ธรรมะศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: การพิมพ์พระนคร, ๒๕๖๐.
วิศิษฐ์ ฤทธิบุญไชย. “การปรับใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของนักศึกษาในจังหวัดนครปฐม”. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, ๒๕๖๑.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. แผนการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟริค จำกัด, ๒๕๖๐.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. การสำรวจประชากรผู้สูงอายุในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ, ๒๕๖๕.
Bufford, R. K., Paloutzian, R. F., & Ellison, C. W. (1991). Norms for the spiritual well-being scale. Journal of Psychology and Theology, 19 (1) : 56-70.
Linda, N., Phetlhu, D., & Klopper, H. (2019). Nurse Educators’ Understanding of Spirituality and Spiritual Care in Nursing: A South African Perspective. International Journal of Africa Nursing Sciences, 12 (1) : 1-29.
