พรหมวิหาร ๔ สัมพันธภาพในครอบครัว และความผาสุกทางจิตใจ ของประชาชน เขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑) ศึกษาระดับพรหมวิหาร ๔ ระดับสัมพันธภาพในครอบครัว และระดับความผาสุกทางจิตใจ ของประชาชน เขตลาดพร้าว ๒) เปรียบเทียบความผาสุกทางจิตใจของประชาชน เขตลาดพร้าว ตามปัจจัยส่วนบุคคล ๓) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพรหมวิหาร ๔ กับความผาสุกทางจิตใจของประชาชน เขตลาดพร้าว และ๔) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสัมพันธภาพในครอบครัว กับความผาสุกทางจิตใจของประชาชน เขตลาดพร้าว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ คือ ประชาชน เขตลาดพร้าว จำนวน ๔๐๐ คน การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test ค่า F-test และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า ๑) พรหมวิหาร ๔ สัมพันธภาพในครอบครัว และความผาสุกทางจิตใจ ของประชาชน เขตลาดพร้าว อยู่ในระดับค่อนข้างสูง ๒) ประชาชนที่มีเพศ อาชีพ ความสมดุลของรายรับ-รายจ่าย และวิธีเดินทางไปทำงาน แตกต่างกัน มีความผาสุกทางจิตใจแตกต่างกัน อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ ๓) พรหมวิหาร ๔ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความผาสุกทางจิตใจของประชาชน เขตลาดพร้าว อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .๐๑ และ๔) สัมพันธภาพในครอบครัว มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความผาสุกทางจิตใจของประชาชน เขตลาดพร้าว อย่างมีระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .๐๑
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. ประชากรสูงอายุไทย: ปัจจุบันและอนาคต. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์, ๒๕๖๑.
กวินารัตน์ สุทธิสุคนธ์. “ปัจจัยที่มีผลต่อสัมพันธภาพในครอบครัวไทย”. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล, ๒๕๖๐.
เกสินี หมื่นไธสง. “การเปรียบเทียบระดับความพึงพอใจในความสุขของประชาชนเขตเมืองและชนบท จังหวัดมหาสารคาม”. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, ๒๕๖๐.
พระครูพินิจรัตนากร (อนุสรณ์ ฐานทตฺโต). “การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมในการสร้างสันติสุขในอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการพัฒนาสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๑.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). พุทธธรรม. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๑.
วรัตถ์นันท์ ชุษณะโชติ. “ปัจจัยปกป้องที่มีอิทธิพลต่อความผาสุกทางจิตใจของผู้สูงอายุ”. วิทยานิพนธ์พยาบาล ศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา, ๒๕๖๑.
ศิริพร เนินสลุง. “ความสุขของประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลตำบลลำนารายณ์”. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๖๐.
สถาบันพัฒนาการสาธารณสุขอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล. การพัฒนาชุมชนที่เอื้ออาทรต่อผู้สูงวัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล, ๒๕๖๒.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. การสำรวจประชากรผู้สูงอายุในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสถิติแห่งชาติ, ๒๕๖๕.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. ร่างกรอบยุทธศาสตร์ชาติระยะ ๒๐ ปี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, ๒๕๖๐).
สำนักงานเขตลาดพร้าว. รายงานประจำปี ๒๕๖๕. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเขตลาดพร้าว, ๒๕๖๕.
Bradburn, N. The Structure of Psychological Well-being. Chicago: Aldine, 1969.