การรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (๑) ศึกษาระดับการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา (๒) เพื่อศึกษาระดับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา (๓) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา (๔) เพื่อศึกษาการรู้ดิจิทัลที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ ผู้อำนวยการโรงเรียน ข้าราชการครูของโรงเรียนในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา จำนวน ๑๓ โรงเรียน ๒๙๕ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามเกี่ยวกับการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา ได้ค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ ๐.๙๘ และแบบสอบถามเกี่ยวกับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา ได้ค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ ๐.๙๙ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (r) และค่าถดถอยพหุคูณแบบปกติ (Multiple Regression Analysis) โดยวิธีเอ็นเทอร์ (Enter)
ผลการวิจัยพบว่า (๑) การรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา ในภาพรวมค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ การเข้าใจ รองลงมา คือ การสร้าง และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การใช้ ตามลำดับ (๒) การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา ในภาพรวมค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ การจัดการเรียนการสอน รองลงมา คือ การวัดผลประเมินผล และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การนิเทศการศึกษา ตามลำดับ (๓) การรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาโดยรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกกับการบริหารงานวิชาการ ในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .๐๑ (๔) การรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ ประกอบด้วย การสร้าง การเข้าใจ การเข้าถึง และการใช้ โดยรวมกันพยากรณ์การบริหารงานวิชาการ ได้ร้อยละ ๘๑.๕๐
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จิณณวัตร ปะโดทัง. ภาะผู้นำยุคดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษามืออาชีพ. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, ๒๕๖๑.
เฌณิศา ศรีวิชัย. “การศึกษาการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเชียงราย”. การศึกษาค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยพะเยา, ๒๕๖๕.
ธิดา แซ่ชั้น และ ทัศนีย์ หมอสอน.“การรู้ดิจิทัล: นิยาม องค์ประกอบ และสถานการณ์ในปัจจุบัน”. วารสารสารสนเทศศาสตร์. ปีที่ ๓๔ ฉบับที่ ๔ (ตุลาคม-ธันวาคม ๒๕๕๙): ๑๑๖-๑๔o.
ธัญดา ยงยศยิ่ง. “การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายะลา เขต ๓”. การค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, ๒๕๕๙.
นุชรี เนียมรัตน์. “การบริหารงานวิชาการของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ โรงเรียนสังกัดเทศบาลนครหาดใหญ่”. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. คณะครุศาสตร์: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, ๒๕๖๒.
ปุณณิฐฐา มาเชค. “การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในยุค Thailand ๔.o”. Journal of Information and Learning. ปีที่ ๓๒ ฉบับที่ ๓ (กันยายน-ธันวาคม ๒๕๖๔): ๘๓-๙o.
พยุงศรี เย็นเปี่ยม. “การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดยะลา”. การศึกษาค้นคว้าอิสระมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, ๒๕๖๔.
ยุทธนา เกื้อกูล. “การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามจังหวัดชายแดนภาคใต้เพื่อสร้างผู้เรียนสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์”. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. ๒๕๖o.
ศุทธินี พงษ์ใหญ่, สมใจ สืบเสาะ. “การรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต ๒”. วารสารวิชาการการจัดการภาครัฐและเอกชน. ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๒ (มกราคม-เมษายน ๒๕๖๖): ๒๒๓.
ฤทธิกร โยธสิงห์. “ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานการณ์ ชีวิตวิถีใหม่ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์”. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. ปีที่ ๑o ฉบับที่ ๓๘ (มกราคม-มีนาคม ๒๕๖๕): ๑๕๑.
สุภาพรรณ อนุตรกุล. “ทักษะความเข้าใจและใช้เทคโนโลยีดิจิทัล (Digital literacy)”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://erp.mju.ac.th/acticleDetail.aspx?qid=๑๒๔๖ [๑๕ มกราคม๒๕๖๗].
อัคริมา บุญอยู่. “Digital Literacy เรื่องใกล้ตัวที่ควรรู้”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://lib3.dss.go.th/fulltext/dss_knowledge/bsti-11-60-DigitalLiteracy.pdf [๑๕ มกราคม ๒๕๖๗].