การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต ผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลศรีบัวบาน อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ความสัมพันธ์ระหว่างหลักภาวนา 4 กับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ และ2)นำเสนอแนวทางการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลศรีบัวบานอำเภอเมือง จังหวัดลำพูน การวิจัยแบบผสานวิธี คือการวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างการวิจัยผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลศรีบัวบานอำเภอเมือง จังหวัดลำพูน จำนจำนวน 339 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และสถิติอนุมาน วิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยวิธีสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการสังเคราะห์เนื้อหา ประกอบบริบท
ผลการวิจัย พบว่า
1) ระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลศรีบัวบาน อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง
2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักภาวนา 4 กับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ พบว่า มีความสัมพันธ์ในเชิงบวก โดยมีระดับความสัมพันธ์ที่สูงมาก
3) แนวทางการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ พบว่า ด้านกายภาวนา การพัฒนากาย เทศบาลควรมีแผนการจัดกิจกรรมออกกำลังกายที่เหมาะสมกับสภาพร่างกายของผู้สูงอายุ ด้านศีลภาวนา การอบรมศีล เทศบาลควรกำหนดหลักการความประพฤติและคุณธรรมที่ชัดเจนในการปฏิบัติงานดูแลผู้สูงอายุ ด้านจิตตภาวนา การพัฒนาจิต เทศบาลควรมีโครงการส่งเสริมให้ผู้สูงอายุเข้าร่วมในกิจกรรมทางศาสนาของชุมชน ด้านปัญญาภาวนา การพัฒนาปัญญา เทศบาลควรมีการจัดอมรมบุคลากรให้มีความรู้ความสามารถในการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครองกระทรวงมหาดไทย. ข้อมูลผู้สูงอายุทั่วไป. [ออนไลน์], แหล่งที่มา : http://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/335 [16 กุมภาพันธ์ 2567]
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2565. กรุงเทพมหานคร: บริษัท อมรินทร์ คอร์เปอเรชั่นส์ จำกัด.
ณภัคสุรางค์ วงศ์สุภาภรณ์. (2568). การประยุกต์ใช้หลักภาวนา 4 ในการพัฒนาบุคลากรของสำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดแพร่. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นวรัตน์ ปัญจธนทรัพย์. (2563). การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่ต้องพึ่งพาตนเอง ในเขตอำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี. คณะสาธารณสุขศาสตร มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
พระมหาไกรวรรณ์ ชินทตฺติโย. (2561). การบูรณาการหลักพุทธธรรมในการเสริมสร้างสุขภาวะผู้สูงอายุ ขององค์กรชุมชนอำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์,14(2), 85-86.
พระสราวุฒิ ปญฺญาวุฑฺโฒ. (2560). การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุตามแนวพระพุทธศาสนาในเขตเทศบาลตําบลวังหงส์ จังหวัดแพร่. วารสารมจรพุทธปัญญาปริทรรศน์, 2(2), 55 – 66.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ยุวดี รอดจากภัย. (2560). การพัฒนาเครือข่ายทางสังคมในการดูแลผู้สูงอาย. รายงานวิจัย. คณะสาธารณสุขศาสตร์: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ริญญารัตน์ วรจินตนาลักษณ์. (2562) ศึกษาสุขภาวะยุคไทยแลนด์ 4.0 ตามหลักภาวนา 4 ของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนพระพุทธศาสนาและจิตวิทยาแนะแนว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เลิศวัลลภ ศรีษะพลภูสิทธิ, ธมนพัชร์ ศรีษะพลภูสิทธิ. (2561). การปรับตัวเพื่อเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุในประเทศไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 20 (1), 253-265
ศิริมาศ โกศัลย์พิพัฒน์. (2561). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในชนบทภาคเหนือ โดยการมีส่วนร่วมขององค์กรท้องถิ่น. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อนุกูล บุญรักษา. (2554). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักภาวนา 4 ของกองบัญชาการมณฑลทหารบกที่ 31. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย.
อรนิษฐ์ แสงทองสุข. (2563). การศึกษาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในประเทศไทย กรณีศึกษา เขตกรุงเทพมหานคร ปทุมธาน และนนทบุรี. รายงานการวิจัย. คณะบริหารธุรกิจ : มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
พระมหาเชาวฤทธิ์ นรินฺโท (ทรัพยสวัสดิ์). (2562). การศึกษาแนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตาม หลักภาวนา 4 : กรณีศึกษาผู้สูงอายุบ้านห้วยหอย ตำบลธาตุทอง อำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ. พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ริญญารัตน์ วรจินตนาลักษณ์. (2562).ศึกษาสุขภาวะยุคไทยแลนด์ 4.0 ตามหลักภาวนา 4 ของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนพระพุทธศาสนาและจิตวิทยาแนะแนว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
