ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการเวลา ความเครียด และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิต นักศึกษามหาวิทยาลัยของรัฐในกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

         วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้เพื่อศึกษา 1) การจัดการเวลา และความเครียด และ

2) ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการเวลา ความเครียด และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิต นักศึกษามหาวิทยาลัยของรัฐในกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างคือนิสิต นักศึกษา มหาวิทยาลัยของรัฐในกรุงเทพมหานคร จำนวน 400 คน ใช้การสุ่มแบบหลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม  วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่  ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย การวิเคราะห์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า มากกว่าสองในสามเป็นเพศหญิง อายุโดยเฉลี่ย 20.39 ปี มากกว่าครึ่งศึกษาอยู่ในคณะสายวิทยาศาสตร์ เกือบหนึ่งในสามศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 คะแนนเฉลี่ยสะสม 3.03 เกือบครึ่ง พักอาศัยกับบิดามารดา ที่พักปัจจุบันอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัย เฉลี่ย 11.03 กิโลเมตร   

ผลการศึกษาพบว่านิสิต นักศึกษามีการจัดการเวลา 3 -4 ครั้งต่อสัปดาห์ โดยมีการกำหนดเป้าหมายของการจัดการ และการประเมินผล 5 - 6 ครั้งต่อสัปดาห์ การวิเคราะห์การใช้เวลา การวางแผน การดำเนินการตามแผน 3 -4 ครั้งต่อสัปดาห์ นิสิต นักศึกษามากกว่าสองในสามเล็กน้อย มีความเครียดสูงกว่าปกติเล็กน้อย และปกติ การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการเวลากับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความเครียดพบว่า

1) การจัดการเวลามีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  2)  การจัดการเวลา ด้านการกำหนดเป้าหมายของการจัดการ และการประเมินผล มีความสัมพันธ์กับความเครียดเชิงลบในระดับต่ำมาก และ 3) ความเครียดไม่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน