การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการเรียน ภาวะผู้นำ และจิตสาธารณะของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลส่วนบุคคล รูปแบบการเรียน ภาวะผู้นำและจิตสาธารณะของนักศึกษา และเพื่อสร้างสมการพยากรณ์จิตสาธารณะของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ประชากรคือ นักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร กลุม่ ตัวอย่า งคือ นักศึกษาจำนวน 400 คน ในปีการศึกษา 2559 จาก 4 สถาบันอุดมศึกษา ด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่นอยู่ .929 สถิติที่ใชใ้ นการวิเคราะห์ข้อมูลค่าร้อยละค่าคะแนนเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่าความสัมพันธ์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ภายในระหว่างตัวแปรมีค่าอยู่ระหว่าง .699-.002 ค่าน้ำหนักความสำคัญของปัจจัยที่สามารถร่วมกันพยากรณ์จิตสาธารณะอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จำนวน 6 ตัว คือ รูปแบบการเรียนรู้แบบมีสว่ นรว่ ม แบบอิสระ รว่ มมือ พึ่งพา ภาวะผูน้ ำแบบสรา้ งแรงบันดาลใจ และกระตุน้ ทางปญั ญา สง่ ผลทางบวกสามารถร่วมกันพยากรณ์จิตสาธารณะ มีอำนาจในการพยากรณ์ร้อยละ 53.9 โดยสร้างเป็นสมการในรูปคะแนนมาตรฐานดังนี้คะแนนมาตรฐาน Ž = .257(Zรูปแบบการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม) + .175(Zรูปแบบการเรียนรู้แบบอิสระ) + .135(Zภาวะผู้นำแบบสร้างแรงบันดาลใจ) + .230(Zรูปแบบการเรียนรู้แบบพึ่งพา) + .094(Zภาวะผู้นำแบบกระตุ้นทางปัญญา) + .096(Zรูปแบบการเรียนรู้ร่วมมือ)