ปัจจัยพยากรณ์การรังแกกันบนสื่อสังคมของนักศึกษาระดับปริญญาตรี สังกัดสถาบันอุดมศึกษาในจังหวัดเชียงราย

เสริมศิริ นิลดำ; Kornkanok Nindum; Kasidit Chaiphawang; Siripan  Jeenaboonrueang; Niwest  Jeenaboonrueang

Authors

เสริมศิริ นิลดำ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
Kornkanok Nindum คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
Kasidit Chaiphawang คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
Siripan Jeenaboonrueang คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
Niwest Jeenaboonrueang คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

Keywords:

Bullying, Social media, Undergraduate students, Chiang Rai Province

Abstract

The purpose of this research was to study the predictive factors affecting bullying behavior on social media among undergraduate students under higher education institute in Chiang Rai Province by using a quantitative research method. The sample group was 400 students who study bachelor degrees at 4 institutes of higher education located in Chiang Rai province, were randomly sampled by a multistage cluster sampling method. The questionnaires were used to collect data and analyzed using descriptive statistics, Pearson’s Correlation Coefficient, and Multiple Linear Regression Analysis. The results showed that predictive variables of bullying on social media of undergraduate students in Chiang Rai Province with statistically significant at the 0.05 level have 4 variables, which consists of social media bullying experience, environmental predictive variables of media use, peer relationship and self-disclosure affected the bullying among undergraduate students while the gender variant, field of study, application usage and media usage objectives had no statistically significant effect on bullying among undergraduate students

References

จิรดา มหาเจริญ. (2547). การศึกษาพฤติกรรมและผลกระทบของการเปิดรับสื่อเกมออนไลน์ของมัธยมศึกษา ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม. วารสารศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ.
ณัฐรัชต์ สาเมาะ. (2556). การรับรู้ของเยาวชนต่อการรั้งแกในพื้นที่ไซเบอร์. ศิลปศาสตร์
มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล. นครปฐม.
ตะวันเศรษฐ์ เซ็นนันท์. (2549). พฤติกรรมและผลกระทบของการเสพติดเกมออนไลน์ ของกลุ่มผู้เล่นเกมในระดับนักเรียนนักศึกษา. นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพ.
ธันยากร ตุดเกื้อ. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้พฤติกรรมการรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในจังหวัดสงขลา. วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
นันทนัช สงศิริ. (2553). ลักษณะส่วนความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลบริบทของครอบครัวและพฤติกรรมการรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาและอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหิดล. นครปฐม.
ปริณดา เริงศักดิ์. (2557). การเปิดเผยตนเองกับสื่อสารผ่านเฟซบุ๊ก (Facebook). สืบค้นเมื่อ 12 ตุลาคม 2562, จาก irid2.bu.ac.th/old/research_db/re_detail.php?no_id=1638.
พระสรวิชญ์ อภิปญฺโญ และนิเวศน์ วงศ์สุวรรณ. (2553). การสร้างและพัฒนารูปแบบการลดพฤติกรรมความรุนแรงของวัยรุ่นตามแนวทางพระพุทธศาสนา. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลัดดาวรรณ สุวรรณเวก. (2555). พฤติกรรมการละเมิดสิทธิส่วนบุคคลในการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง. กรุงเทพฯ: คณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วัฒนาวดี ศรีวัฒนพงศ์ และพิมผกา รานินพงศ์. (2558). สื่ออิเล็กทรอนิกส์และอินเทอร์เน็ตที่มีผลต่อพฤติกรรมการรังแกกันของนักเรียนในโรงเรียน เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารการสื่อสารและการจัดการ นิด้า, 1(2), 128-144.
ศมพรัตน์ ชุนทิพย์ กานดา จันทร์แย้ม และช่อลดา พันธุเสนา. (2553). ผลกระทบของการเล่นเกมออนไลน์ที่มีเนื้อหารุนแรงต่อพฤติกรรมก้าวร้าว: กรณีศึกษานักเรียนในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในเขตเทศบาลนครหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. วารสารศิลปะศาสตร์, 2(1), 61-74.
ศรัญญา อิชิดะ. (2556). การศึกษาพฤติกรรมความรุนแรงของนักเรียนวัยรุ่น. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 7(2), 211-232.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2561). การสํารวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2561. สืบค้นเมื่อ 10 มีนาคม 2562 จาก https://www.thumbsup.in.th/thailand-internet-user-profile-2018
Guo, Siying. (2016). A Meta Analysis of the Predictors of Cyberbullying Perpetration and Victimization. Psychology in the Schools. 53(4). 432-543
Kwan, G. C. E., and Skoric, M. M. (2013). Facebook Bullying: An extension of battles in School. Computer in Human Behavior, 29(1), 16-25.
Tantaphalin Piyapot. (2008). An Online Collaborative Refection Learning Model with Case Study to Enhance Cyber Bullying Awareness of Pre-service Teachers. Retrieved 03 16, 2018, from http://cuir.car.chula.ac.th/handle/
Van Geel, M., Vedder, P., and Tanilon, J. (2014). Ralationship between Peer Victimization, Cyberbullying and Suicide in Children and Adolescents: A Meta Analysis. JAMA Pediatrics, 168(5), 435-422.
Young, K.S. (2004). Internet Addiction: A New Clinical Phenomenon and Its Consequences. American Behavior Science, 48, 402-415.