ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวในจังหวัดพะเยา ภายหลังสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวในจังหวัดพะเยา ภายหลังการแพร่ระบาดของโควิด-19 และเพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมดังกล่าว การวิจัยเชิงปริมาณนี้เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นนักท่องเที่ยวชาวไทยจำนวน 400 คน ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way ANOVA)
ผลการวิจัยพบว่า นักท่องเที่ยวให้ความสำคัญกับปัจจัยด้านสภาพแวดล้อม ราคา ความปลอดภัย และสิ่งอำนวยความสะดวกในระดับมาก นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จัดการเดินทางด้วยตนเอง เดินทางกับเพื่อนหรือครอบครัว และมีค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวเฉลี่ย 10,000-15,000 บาท ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่าลักษณะการจัดการเดินทางส่งผลต่อระดับความสำคัญของปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมและราคาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05ในขณะที่ค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยว ส่งผลต่อระดับความสำคัญของปัจจัยการท่องเที่ยวทุกด้าน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ข้อค้นพบนี้ชี้ให้เห็นถึงการเกิดขึ้นของโปรไฟล์นักท่องเที่ยวที่เรียกว่า "นักท่องเที่ยวอิสระยุคใหม่ (The Autonomous Tourist)" ซึ่งมีลักษณะเด่นคือการพึ่งพาตนเองสูงในการวางแผนการเดินทาง (Autonomy) และมีความมั่นใจในความสามารถในการเดินทาง (Competence) แต่การตัดสินใจใช้จ่ายในพื้นที่จะถูกขับเคลื่อนโดยการประเมินคุณค่า (Value-driven) ของปัจจัยต่าง ๆ โดยเฉพาะราคาและคุณภาพสิ่งแวดล้อม ดังนั้น ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในจังหวัดพะเยาควรพัฒนากลยุทธ์ที่มุ่งเน้นการนำเสนอคุณค่าที่จับต้องได้และสอดคล้องกับโมเดลเศรษฐกิจ BCG เพื่อตอบสนองต่อตลาดนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่นี้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Bui, T. T. B. (2023). Applying the extended theory of planned behavior to understand domestic tourists’ behaviors in post COVID-19 era. Cogent Social Sciences, 9(1), 1-17 https://doi.org/10.1080/23311886.2023.2166450
Buzinde, C.N. (2020). Theoretical linkages between well-being and tourism: The case of self-determination theory and spiritual tourism. Annals of Tourism Research, 83(Article 102920)
Han, S., Yoon, A., Kim, M. J., & Yoon, J. H. (2022). What influences tourist behaviors during and after the COVID-19 pandemic? Focusing on theories of risk, coping, and resilience. Journal of Hospitality
and Tourism Management, 50, 355–365. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2022.02.024
Kotler, P., & Keller, K. (2006). Marketing Management (12th ed.). Prentice Hall: Upper Saddle River.
Madhyamapurush, W. (2021). The Change of Thai tourist behavior in the norther region of tourism activities after COVID-19. Phayao: University of Phayao. (in Thai)
Morrison, G. S. (2000). Fundamentals of early childhood education. Columbus, OH: Merrill.
Ministry of Tourism and Sport. (2021). Tourism Economic Review: Tourism Economic Report. Retrieved 2022, February 20, from https://e-library.moc.go.th/magazine-detail/412 (in Thai)
________. (2023). Tourist statistics. Retrieved 2023, February 20, from https://www.mots.go.th/news/category/76 (in Thai)
Sangkakorn, K., & Krajangchom, S. (2018). Study of behavior and service needs of wellness tourists in 8 Lanna provinces. Chiang Mai: Chiang Mai University. (in Thai)
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row Publication.
