รูปแบบกลยุทธ์การตลาดสำหรับการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาของ 10 วัดน่าเที่ยว ในจังหวัดอุบลราชธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งวิเคราะห์การตลาด ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่ส่งผลต่อการเพิ่มคุณค่าการท่องเที่ยว และเสนอรูปแบบกลยุทธ์การตลาดสำหรับการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาของ 10 วัดน่าเที่ยวในจังหวัดอุบลราชธานี เป็นการวิจัยผสมผสาน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวในจังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 704 คน และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาทั้ง 10 วัด จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์และประชุมกลุ่มย่อย วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และวิเคราะห์ข้อมูลแบบพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า การแบ่งส่วนทางการตลาด สามารถแบ่งออกได้เป็นวัยเรียน วัยทํางาน และวัยเกษียณ โดยมีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดอุบลราชธานี เดินทางมากับครอบครัว เพื่อไหว้พระ ขอพร กลุ่มเป้าหมายหลักคือ นักท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนา การกำหนดตำแหน่งทางการตลาดของวัดทั้ง 10 แห่งมีสิ่งดึงดูดใจในระดับเดียวกัน ซึ่งกิจกรรมของวัดบ้านนาเมืองและวัดหนองป่าพง มีระดับที่สูงกว่าวัดอีก 8 แห่ง ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดจำนวน 7 ตัวแปร มีผลต่อการเพิ่มคุณค่าการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้สูงถึงร้อยละ 91.4 และรูปแบบกลยุทธ์การตลาดสำหรับการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนา สามารถกำหนดกลยุทธ์ได้ 7 ด้าน ประกอบด้วย ได้แก่ ด้านกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนา ด้านราคาสมเหตุสมผล ด้านความสะดวกสบาย ด้านการส่งเสริมการตลาด ด้านบุคลากรทางการท่องเที่ยว ด้านสิ่งแวดล้อมทางกายภาพ และด้านการจัดชุดโปรแกรมการท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนา
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการเผยแพร่ในวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลานี้ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาก่อนเท่านั้น
References
Chaisri, A., Sida, R. & Tupoj, S. (2018). The influential factors of the marketing of Buddhism Tourism in Chaiyaphum Province. College of Asian Scholars Journal, 8(1), 133. (in Thai)
Department of Tourism. (2022). Thailand must go out with 13 tourist line [Online]. Retrieved 10 January, 2022. from: https://www.facebook.com/photo/?fbid=537231141782677&set=a.307234821448978. (in Thai)
Duangkhunpet, T., Phuttajorn, A. & Kesanuch, S. (2020). A potential development of the community and local administrative organization in enhancing buddhist tourism and culture of Thai-Laos. Journal of liberal art of Rajamangala University of technology Suvarnabhumi, 2(3), 501–514.
Iamratanakul, S. (2014). Principles of marketing. Bangkok: Chulalongkorn University Book Center.
Moonamat, K. (2013). A study of tourism behaviors at religious tourist attractions of the elderly in Khon Kaen Province. Master of Business Administration Degree Department of Tourism Management, Faculty of Management Sciences, Khon Kaen University. (in Thai)
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed). New York: McGraw-Hill.
Kotler, P. (1997). Marketing management: analysis, planning implementation and control (9th ed). New Jersey: Asimmon & Schuster.
Kotler, P. (1998). Marketing management: analysis, planning, implementation and control. Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Kotler, P. & Keller, K. L. (2016). Marketing management (14th ed). Shanghai: Shanghai People’s Publishing House.
Koykijcharone, D. (2019). Religious tourism behaviors of Thai tourist in Phuket province. Panya, 26(1), 76–85.
Ministry of Tourism and Sports. (2023). Domestic tourism statistics (Classify by region and province 2022) [Online]. Retrieved 8 May, 2023 from : https://www.mots.go.th/news/category/657. (in Thai)
Parasuraman, A., Zeithaml, V.A. & Berry, L.L. (2013). A conceptual model of service quality and its implications for future research. Journal of Marketing, 49, 41-50.
Phumiworramunee, S. & Thammabutr, A. (2021). Marketing mix factors community based tourism a case study of elephant village krapho sub-district surin provicec. Journal of Liberal Art of Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, 3(3), 226-240.
Podhisita, C. (2019). Science and art of qualitative research (8th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University
Printing House. (in Thai)
Prasehana, A.G. & Lucca, A.P. (2020). The strategy implementation of muarajambi temple tourism object development by tourism department of Jambi Province. Advances in economics, business and management research, 154, 43-46.
Religious Affairs Department. (2014). Operational guidelines pilgrimage route tourism promotion project in
religious dimension 2014. Bangkok: Ministry of Culture. (in Thai)
Somneuk, P., Saksirisopon, P. & Sihanam, N. (2022). Value enrichment strategy for buddhism - based tourism marketing of 10 temples worth visiting in Ubon Ratchathani Province. Faculty of Liberal Arts, Ubon Ratchathani University. (in Thai)
Su, L., Swanson, S. R. & Chen, X. (2016) .The effects of perceived service quality on repurchase intentions
and subjective well-being of Chinese tourists: The mediating role of relationship quality. Tourism Management, 52, 82-95.
Sudcharee, T. (2006). Business research: Conducting non-textbook research. Ubon Ratchathani: Faculty of Business Administration and Management, Ubon Ratchathani Rajabhat University. (in Thai)
Tha-Ngaitrakul, K., Sunthornsanghapinit, P. & Pantiya, P. (2018). Buddhist cultural tourism: a case study of the upper mekong border communities in Chiang Rai Province. Local administration journal, 11(4), 131–143. (in Thai)
Traveloka. (2020). 10 temples worth visiting [Online]. Retrieved 20 October, 2020, from: https://blog.traveloka.com. (in Thai)