Factors Affecting Low Academic Achievement of Students at Angthong College of Dramatic Arts
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to examine factors affecting low academic achievement of students at Angthong College of Dramatic Arts, and propose guidelines for the improvement of students’ low academic achievement, the prevention of students’ academic decline and the reinforcement students’ academic achievement. The sample for this research consisted of 1) 15 Mathayom three students of Angthong College of Dramatic Arts who have low academic achievement; 2) 15 Parents of the target group; 3) 11 administrators and teachers; 4) 10 classmates of the target group. Data collected by Interviews and observations, data analyzed by Content analysis technic.
Results:
Factors affecting the low academic achievement of students at Angthong College of
Dramatic Arts are organized according from high to low: students 5.8%, teachers 3.0%, School 7%, parents of the target group 5%.
The guidelines for the improvement of students' low academic achievement, the prevention of students' academic decline and the reinforcement students' academic achievement are consist of 1) understanding the students; 2) narrowing the student conduct; 3) Development of Teachers; 4) understanding the teachers to provide a suitable homework; 5) Understanding about role of teachers; 6) Understanding with parents;7) prepare a calendar of activities of the college; 8) Planning for students to the show; 9) entrusted to people close to the student stimulation; 10) held a brainstorming meeting.
Article Details
References
กาญจนา แย้มเสาธง. การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตหลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรบัณฑิต คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีที่ ๓ ฉบับที่ ๒ ตุลาคม ๒๕๕๕ – มีนาคม ๒๕๕๖.
กระทรวงศึกษาธิการ. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๔๒ และที่แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ ๒ พ.ศ. ๒๕๔๕ และ (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๕๓. กรุงเทพมหานคร : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กรรณิการ์ ภิรมย์รัตน์, ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามหลักสูตรแกนกลาง การศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทม. ได้รับทุนอุดหนุนจากมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ปีงบประมาณ ๒๕๕๔.
คณะอนุกรรมการปฏิรูปการเรียนรู้. ปฏิรูปการเรียนรู้ผู้เรียนสำคัญที่สุด. พิมพ์ครั้งที่ ๕. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ, โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, ๒๕๔๓.
จำลอง สิงห์คำ. ความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมครอบครัวกับผลการเรียนของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ ๑ แผนกวิชาช่าง อิเล็กทรอนิกส์ วิทยาลัยการอาชีพฝาง. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ, ๒๕๕๕.
ณัฐชา วัฒนวิไล และคณะ. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาหลักการบัญชี ๑: กรณีศึกษานักศึกษาคณะบัญชี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, ๒๕๕๒.
ณัฏติยาภรณ์ หยกอุบล. "ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ โรงเรียนสาธิตสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ". วารสารการศึกษาและพัฒนาสังคม ปีที่ ๘ ฉบับที่ ๑ ปีการศึกษา ๒๕๕๕.
ตวงทิพย์ เลิศเมือง. การศึกษาพฤติกรรมการไม่ส่งงาน การบ้าน วิชาโปรแกรมกราฟิก (๒๒๐๑-๒๑๐๕) ของนักเรียนระดับชั้น ปวช. ๑/๒ สาขางานคอมพิวเตอร์ธุรกิจ, ๒๕๕๖.
เพ็ญแข ดวงขวัญ. ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มหมวดวิชาพื้นฐานของนักศึกษานอกโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๘.
มานะ อัครบัณฑิต. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและแนวทางการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยและคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต ๓. รายงานการวิจัย. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต ๓, ๒๕๔๙.
ลัดดา เหมาะสุวรรณและคณะ. โครงการวิจัยพัฒนาการแบบองค์รวมของเด็กไทย: ปัจจัยคัดสรรด้านครอบครัวและการอบรมเลี้ยงดู: รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย, ๒๕๔๗.
วิษา สำราญใจ. "ปัจจัยที่ส่งผลกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต ๑". วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, ๒๕๕๒.
ศศิธร สุริยา. "ปัจจัยที่มีผลต่อการทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ระดับชาติของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ อำเภอเมืองเชียงใหม่". วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, ๒๕๕๑.
สมรักษ์ รินรุด, ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๕. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการวัดและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๕๒.
เสาวนีย์ พากเพียร วรเดช จันทรศร และศันสนีย์ จะสุวรรณ์. ความสัมพันธ์ภายในครอบครัว สมรรถนะแห่งตน การมีส่วนร่วมในชั้นเรียนและความมุ่งมั่นที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ในเขตกรุงเทพมหานคร สาขาวิชาการบริหารการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีที่ ๗ ฉบับที่ ๓ ปี พ.ศ.: ๒๕๕๖.
อนุวัติ คูณแก้ว. การวิเคราะห์จำแนกปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการเรียนสูงและต่ำของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์, ๒๕๕๕.
เอื้อมพร หลินเจริญ และคณะ. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ทำให้คะแนนการทดสอบ O-NET ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ต่ำ. ได้รับทุนอุดหนุนในการทําวิจัยจากสถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน), ๒๕๕๒.
Holsti OR, Content analysis for the social sciences and humanities, Reading, (MA: Addison-Wesley Publishing Company, 1969)
JilardiDamavandi A., Academic Achievement of Students with Different Learning Styles International Journal of Psychological Studies 3, 2011.