A Analysis Human Development in the Principes of Buddhadhamma

Main Article Content

Kriwuth Manorat

Abstract

This research has 3 purposes; 1) to study the concept of  Human development in the principles of Buddhadhamma 2) to study the of the process of human development in the principles of Buddhadhamma in the principles of Buddhadhamma 3) to analyze the Buddhadhamma along with the Human development. 


             This is qualitative research. The results of the research found that:


             According to Buddhist principles, all human beings are abilities and efficiencies for development of their mind to be wisdom until attain Nibbana it is not limited about gender, age, race, caste and knowledge.


             Human development is to make human growing up by the 4 aspecys: 1) Physical development : the development of  facayties to be growth, to know how to use the faculties properly,  not violeuce to onesels  and others. 2) Moral  development the social behavior development is accepted, respetted in the regulations, rules, ethics of society, 3) Mental  development : the development of mind by virtue : to by strung, enjoy, peaceful with the effort, mindfulness and concentration, to by ready dedicate for pubsic. 4) Wisdom development : to devenop wisdom knowing all things according to reality until having freedom of mind, not cover by defilements and suffering.


             The  human development in Buddhism stated that  the mind is contral the behavior and it is cause of arising Nams and Rupa : It is based upon the development of the mind by pra cticing the morality, concentration, and wisdom. The wisdom is developed by mental development leading to the ultimate geoal which is called Nibbana, is the  development of human completely.

Article Details

How to Cite
Manorat, K. “A Analysis Human Development in the Principes of Buddhadhamma”. Mahachula Academic Journal, vol. 6, no. 2, Nov. 2019, pp. 17-29, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/185284.
Section
Research Articles

References

ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ และคณะ. ความรู้พื้นฐานทางศาสนา. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช, ๒๕๔๐.

พระครูอุดมจันทวรรณ. “การพัฒนาคุณภาพชีวิตเชิงพุทธบูรณาการของประชาชนในจังหวัดบุรีรัมย์”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๒ (กรกฎาคม – ธันวาคม ๒๕๖๑): ๒๑๙.

พระพุทธโฆสาจารย์. วิสุทฺธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺส ปฐโม ภาโค. กรุงเทพมหานคร : มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๓.

พระพุทธโฆสาจารย์. วิสุทฺธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสฺส ตติโย ภาโค. กรุงเทพมหานคร : มหามกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๔๓.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ ๖. โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จำกัด, ๒๕๕๐.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พระพุทธศาสนา พัฒนาคนและสังคม. โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จำกัด, ๒๕๔๙.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). จะพัฒนาคนกันได้อย่างไร (พุทธศาสนากับการพัฒนามนุษย์). พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๓๙.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). ธรรมกับการพัฒนาชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๓๙.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต).การศึกษากับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๔๒.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต).พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ ๓๓. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ ผลิธัมม์, ๒๕๕๕.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). ชีวิตที่เป็นอยู่ดีด้วยมีการศึกษาทั้ง ๓ ที่ทำให้พัฒนาครบ ๔. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์ ธรรมสภา, ๒๕๔๔.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). วินัยเรื่องใหญ่กว่าที่คิด. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๓๘.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). พระพุทธศาสนากับการแนะแนว. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๓๙.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). การศึกษาเพื่ออารยธรรมที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิพุทธธรรม, ๒๕๓๙.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ ๒๕๐๐. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๕.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

สุภีร์ ทุมทอง. การพัฒนาอินทรีย์สังวร. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์ จำกัด (มหาชน), ๒๕๓๙.

สุวัฒน์ จันทรจำนง. ปรัชญาและศาสนา. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, ๒๕๔๐.

โสภณ ศรีกฤษตาพร. ความคิดเรื่องมนุษย์ในพุทธปรัชญา. รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยกรุงเทพฯ, ๒๕๓๐.

อเนก คงขุนทด, พันโท. “แนวคิดการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักไตรสิกขา”. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์. ปีที่ ๑๒ ฉบับที่ ๓ (กันยายน – ธันวามคม ๒๕๕๙): ๗๗.