A Knowledge Management of Thai Wisdom Sport: A Case Study of Thai Chess

Main Article Content

Supakorn Pisanutanongsak
Kriengkrai Watanasawad

Abstract

     The purpose of this research is to study the knowledge management of Thai wisdom sport, namely Thai chess, and to propose further suggestions for its knowledge management. The data were collected using qualitative approach by observating, focus group discussing, and in-depth interviewing three groups of stakeholders: (1) manufacturers, (2) publishers and supporters, and (3) players of Thai chess, both filed players and online players. The results reveals that the knowledge management of Thai chess consists mainly of four processes which are: (1) acquisiting and creating knowledge, (2) storing and organizing knowledge, (3) sharing knowledge, and (4) utilizing knowledge.
     The study further suggests that the knowledge management of Thai chess can be supported by both government body and private sectors regarding safeguarding and rasing awareness of the knowledge management of Thai chess as well as supporting the ways for sharing knowledge to teenagers. Moreover, the government should timulate knowledge sharing in basic education and create more learning resource.

Article Details

How to Cite
Pisanutanongsak, S., and K. Watanasawad. “A Knowledge Management of Thai Wisdom Sport: A Case Study of Thai Chess”. Mahachula Academic Journal, vol. 7, no. 2, Aug. 2020, pp. 217-28, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/192606.
Section
Research Articles
Author Biography

Supakorn Pisanutanongsak, College of Innovation Thammasat University

0841100096

References

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. พิธีประกาศขึ้นทะเบียนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๕๕. พิมพ์ครั้งที่ ๑. กรุงเทพมหานคร : กรมส่งเสริมวัฒนธรรม, ๒๕๕๕.

กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. “การจัดการความรู้...ปัจจัยสู่ความสำเร็จ”. วารสารปัญญาภิวัฒน์ สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์. ปีที่ ๕ ฉบับพิเศษ (พฤษภาคม ๒๕๕๗): ๑๓๔-๑๔๔.

คณะกรรมการส่งเสริมและรักษามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม. การกำหนดลักษณะของมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม พ.ศ. ๒๕๖๐. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม, ๒๕๖๐.

พบภัค งามเจริญ. “การประยุกต์ใช้การจัดการความรู้ในการวิเคราะห์โน้ตดนตรีสากลสำหรับเพลงระบำโบราณคดี”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. วิทยาลัยนวัตกรรม: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๕.

ศิวพร สกุณาท่าวงศ์. “การจัดการองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านบายศรีสี่ภูมิภาค”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สำนักงานบัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยแม่โจ้, ๒๕๕๑.

สนทนากลุ่ม ชมรมหมากรุกไทยชื่นอุรากาแฟ ท่าน้ำนนท์. ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗.

สนทนากลุ่ม ชมรมหมากรุกไทยดินแดง. ๒๙ มีนาคม ๒๕๕๗.

สนทนากลุ่ม ชมรมหมากรุกไทยนครปฐม. ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๗.

สัมภาษณ์ ปาลพล รอดลอยทุกข์. ประธานชมรมหมากรุกไทยดินแดง, ๑๙ เมษายน ๒๕๕๗.

สัมภาษณ์ ผู้ตอบแบบสัมภาษณ์ออนไลน์คนที่ ๑๒. ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๗.

สัมภาษณ์ พันธุ์ศักดิ์ สว่างวงศ์. ผู้ผลิตตัวหมากรุกไทยจากไม้ และสอนหมากรุกไทย, ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๕๗.

สัมภาษณ์ รำลึก ธีระพงษ์. ผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับหมากรุกไทย และสอนหมากรุกไทย, ๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๗.

สัมภาษณ์ สุชาติ ชัยวิชิต. ผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับหมากรุกไทย และสอนหมากรุกไทย, ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๗.

UNESCO. The Convention for the Safeguarding of Intangible Cultural Heritage. Paris: UNESCO, 2018.