Administration for Private School in Digital era
Main Article Content
Abstract
The objective of this research was to study the administration for private school in digital era by using the EFR technique (Ethnographic futures research) through unstructured interviews and questionnaires with jury of 13 experts. the statistics used to analyze the data were median and interquartile range by using software packages and content analysis.
The research results were as follows: The administration of private school in digital era is a multi-method to support the administrative process of the administration in school to accordance with social change which consists of (1) the framework and direction of planning should analyze the environment to ensure that consistent with the school context and social change (2) curriculum development of private schools should focus on creativity Innovations and upskills that enable to develop thinking processes (3) instructional development should focus on learner participation taking into consideration of differences in the potential of individual learners (4) human resource recruitment should focus on personnel who have the knowledge and digital skills for learning management and has an open attitude towards cultural diversity (5) human resource development should encourage and develop the digital capability of personnel to facilitate in teaching (6) Budget planning must cover the allocation of digital device and require networking with various departments in both of the public and private sectors to supporting the digital device (7) supporting and using technology for quality educational management to suit the learner's environment and school management
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ประกาย ศรีจันทึก. “ผลการประชุมคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนครั้งที่ ๑/๒๕๖๔”. ม.ป.ป.
ราชกิจจานุเบกษา. “พระราชบัญญัติโรงเรียนเอกชน”. เล่ม ๑๒๕. ตอนที่ ๗ ก (มกราคม ๒๕๕๑) : ๑-๒๙.
สงบ อินทรมณี. “การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล”. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. ปีที่ ๑๖ ฉบับที่ ๑ (มกราคม – มิถุนายน ๒๕๖๒) : ๓๕๔-๓๕๙.
สุกัญญา แช่มช้อย. การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๖๑.
สํานักคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. "แนวดําเนินการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาประเภทสามัญศึกษาตามกฎกระทรวงการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. ๒๕๖๑ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.๒๕๖๔)". ม.ป.ป.
สุรศักดิ์ ปาเฮ. การศึกษาภควันตภาพเรียนได้ทุกหนทุกแห่งและทุกเวลา. แพร่: แพร่ไทยอุตสาหการพิมพ์, ๒๕๖๒.
Jame Owen. “The Principalship : Theory,”. Michigan Business Review. (25 January 1973) pp. 13-19.
ธงชัย สมบูรณ์. “หัวหรือก้อย: การศึกษาไทยกับสถานการณ์ของสังคมโลก”. มติชน ออนไลน์. [ออนไลน์].
แหล่งที่มา: https://www.matichon.co.th/article/news_2376852 [๔ ตุลาคม ๒๕๖๓].
ศุภเสฏฐ์ คณากูล. “คาดเปิดเทอมปี ๒๕๖๕ โรงเรียนเอกชนปิดกิจการอีก ๕๐ แห่ง”. ประชาชาติธุรกิจ.
[ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.prachachat.net/education/news-924588 [๕ พฤษภาคม ๒๕๖๕].
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. "แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ ๑๒ (พ.ศ. ๒๕๖๐–๒๕๖๔)". [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.nesdb.go.th/ [๔ เมษายน ๒๕๖๒].